پیوند کلیه مصنوعی با قابلیت ایمپلنت
به گزارش سیناپرس به نقل از فردانما،پروژه تحقیقاتی ساخت کلیه مصنوعی با قابلیت ایمپلنت، با تخصیص هزینه پژوهشی ۶ میلیون دلاری از جانب «انستیتوی ملی تصویرپرداری زیست‌پزشکی و مهندسی زیستی» – به عنوان زیرشاخه‌ای از مؤسسه ملی بهداشت آمریکا- به تیم محققین به سرپرستی دکتر شوو روی دارنده دکترای مهندسی زیستی از دانشگاه کالیفرنیا و دکتر ویلیام فیسل متخصص کلیه از دانشگاه وندربیلت واگذار شده است.
دکتر روی بیان می‌کند: «ما قصد داریم تا در این دهه آزمایش‌های بالینی متعددی بر روی یک عضو مصنوعی بدن که قابلیت ایمپلنت دارد را به انجام رسانیم. ما برای انجام این کار از همراهی و همکاری مؤسسه ملی بهداشت آمریکا و سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده خواهیم کرد.»
روی استاد گروه «مهندسی زیستی و علوم پزشکی» در دانشکده «داروسازی و پزشکی» دانشگاه کالیفرنیا و مدیر فنی پروژه کلیه – یک پروژه همکاری بین نهادی- است. تیم پروژه کلیه، نمونه اولیه کلیه را ساخته‌اند که عملکردهای کلیه انسان را شبیه‌سازی می‌کند. تیم پروژه در حال حاضر در حال آزمایش اجزای کلیدی این کلیه مصنوعی هستند.
مطالعات اولیه در خصوص نمونه آزمایشی پیوند کلیه مصنوعی بسیار دلگرم کننده است.
یکی از اجزای این کلیه مصنوعی یک نانوفیلتر سیلیکونی است که سموم، نمک‌ها، برخی مولکول‌های کوچک و آب را از خون جدا می‌کند. تیم تحقیقاتی روی طراحی این نانوفیلتر را بر اساس روش‌های ساخت «نیمه‌هادی‌های الکترونیکی و سیستم‌های میکروالکترومکانیکی» انجام داده‌اند. بنا بر گفته دکتر روی این نانوفیلترهای سیلیکونی در مقایسه با فیلترهای مورد استفاده در دستگاه‌های دیالیز معمولی، مزایای متعددی دارند. نانوفیلتر سیلیکونی به گونه‌ای طراحی شده که بدون استفاده از پمپ یا نیروی برق و صرفاً به کمک فشار خون کار می‌کند.دکتر روی توضیح می‌دهد که نمونه آزمایشی کلیه مصنوعی که تیم وی ساخته، چگونه کار می‌کند.
دومین جزء کلیدی در این کلیه مصنوعی یک «بیوراکتور» است که سلولهای توبول کلیه انسان را در خود جای داده است. این سلول‌ها فعالیت متابولیکی انجام داده و آب مایع تصفیه شده حاصل از نانوفیلتر را به منظور کنترل حجم خون بازجذب می‌کنند. دکتر دیوید هیوم استاد دانشگاه میشیگان و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، پیش‌تر نشان داده بود که چنین بیوراکتوری در مقایسه با دیالیز معمولی تا حد بسیار زیادی به نجات جان بیماران حاد کلیوی بستری در آی‌سی‌یو کمک می‌کند.
کلیه مصنوعی ساخت دکتر روی و دکتر فیسل طوری ساخته شده که در کنار کلیه فعلی بیمار قرار گرفته (بدون اینکه کلیه‌های بیمار از بدنش برداشته شود) و مستقیماً به جریان خون بیمار و به مثانه وی متصل گردد.
طبق گفته دکتر روی بر خلاف بیماران پذیرنده پیوندهای کلیه، بیمارانی که کلیه مصنوعی دریافت می‌کنند نیازمند داروهای «سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن» نیستند. بر اساس گفته دکتر روی، مطالعات پیش‌بالینی ابتدایی نشان می‌دهد که پوشش غیر واکنشی اجزای این کلیه مصنوعی، منجر به گرفتگی فیلتر آن و یا واکنش سیستم ایمنی بدن بیمار نمی‌شود، علاوه بر این سلولهای بیوراکتور می‌توانند حداقل برای ۶۰ روز در شرایط فیزیولوژیکی شبیه‌سازی‌شده دوام آورند.
سرمایه‌گذاری جدید «انستیتوی ملی تصویرپرداری زیست‌پزشکی و مهندسی زیستی» بر روی مطالعات آزمایشگاهی و روش‌های بهینه‌سازی عملکرد سلولهای بیوراکتور کلیه تمرکز خواهد داشت. بخشی از این سرمایه‌گذاری به منظور انجام اصلاحات لازم در طراحی مکانیکی نانوفیلتر و ارزیابی زیست‌سازگاری کلیه مصنوعی صرف خواهد شد. همچنین فیلتر در مطالعات پیش‌بالینی با هدف قابلیت تصفیه پایدار مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.
No tags for this post.
