کسی که جراحی تیروئید را متحول کرد

«امیل تئودور کوخر» در 25 آگوست سال 1841 در شهر برن سوئیس به دنیا آمد. در دوران تحصیل همیشه جزء شاگردان ممتاز بود و درمقطع دبیرستان به هنر و ادبیات کلاسیک نیز علاقه نشان داد، اما درنهایت تصمیم گرفت که پزشک شود.

کوخر در سال 1865 در مقطع دکترا از دانشگاه برن فارغ‌التحصیل شد و در بهار همان سال به همراه یکی از اساتید خود به زوریخ رفت و از بیمارستان آن‌جا بازدید کرد. همین سفر به زوریخ و تأثیر بازدید از بیمارستان آن بود که به تحقیقات بعدی کوچر سمت و سو داد.

کوخر در سی سالگی به سمت استاد دانشگاه برن منصوب شد و 45 سال تمام علاوه بر تحقیق و پژوهش، به تدریس در این دانشگاه پرداخت. او در زمان اشتغال در دانشگاه برن به‌عنوان استاد، اقدامات بزرگی برای تأمین هزینه‌های ساخت بیمارستان جدید دانشگاه انجام داد و سرانجام در سال 1884بود که موفق شد بیمارستان جدید را در شهر پراگ تأسیس کند.

کوخر از مطالعات گسترده‌ای که در سراسر عمر کاری خود انجام داده، مقاله‌های بسیاری را به چاپ رسانده است که از جمله موضوعات مهم آن‌ها، به‌کارگیری روش‌های ضدعفونی در عمل‌های جراحی است. او همواره در پی پیداکردن کوچکترین احتمال‌ها برای بروز عفونت بود و به همین ترتیب موفق شد آمار مرگ و میر را در بیمارستان خود به حداقل برساند.

دکتر کوخر با استفاده از روش‌های مربوط به پیشگیری از عفونت و وضع قوانین مربوط به آن، تحولی در جهان پزشکی ایجاد کرد و بسیاری از مردم جان خود را مدیون این پزشک و دانشمند برجسته هستند.

امیل تئودور کوخر، این جراح منحصر به فرد سوئیسی، مبتکر روش جراحی غده تیروئید است. او با ابداع روش درست انجام این جراحی، موفق شد به بسیاری از کسانی که از مشکل تیروئید رنج می‌بردند، زندگی بخشد. همچنین با رعایت اصول و قوانین ضدعفونی به منظور پیشگیری از عفونتهای بعد از عمل، آمار مرگ‌ومیر را در جراحی‌هایش به کمتر از 1 درصد تقلیل داد.

کوخر به دلیل ابداع روش جراحی غده تیروئید، برنده جایزه نوبل پزشکی در سال 1909 شد.

در سال ۱۸۷۲ جراحی غده تیروئید تا 72 درصد خطر مرگ داشت و حتی در فرانسه غیرقانونی محسوب می‌شد، ولی روش ابداعی این دانشمند بزرگ در جراحی تیروئید، میزان خطر این عمل را در سال ۱۹۱۲ به 0.5درصد کاهش داد.

دکتر تئودور کوخر در تمام عمر پربار خود و باوجود کسب افتخارات بی‌شمار، همچنان یک معلم مهربان باقی ماند. او بیش از 10 هزار دانشجو را در دانشگاه برن آموزش و تعلیم داد. «کارل آرند»، «اسکار برنهارد»، «آندرا کروتی»، «گوستاو داردل»، «کارل گره»، «فریتز دی کواروین»، «سزار روکس» و «هایازو ایتو» ازجمله  شاگردان کوخر هستند که همگی در زمان خود از پزشکان بزرگ و موفقی بودند که خدمات بسیاری به جامعه پزشکی آن روز کردند. دکتر کوخر، نویسندۀ 249 مقاله علمی و کتاب و استاد راهنمای بیش از 130 رساله دکتری  است.

 

امیل تئودور کوخر، در روز ۲۷ جولای ۱۹۱۷ درحالیکه ۷۵ سال داشت، در زادگاهش چشم از جهان فروبست.

تاریخ، نام پرافتخار او را همواره در یاد نگه خواهد داشت.

 

غزال غضنفری

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا