آمریکا میزبان کسوف بزرگ
روز دوشنبه 21 اوت (30 مرداد) سال جاری خورشیدگرفتگی کاملی رخ خواهد داد که از نیمکره غربی قابل‌مشاهده است. این کسوف که در میانه اقیانوس آرام آغاز و در میانه اقیانوس اطلس به پایان می‌رسد در مسیر خود از طول کشور ایالات‌متحده عبور می‌کند و نوار مرکزی گرفت از سراسر ایالت متحده مشاهده خواهد شد.
آخرین باری که سرزمین‌های اصلی کشور آمریکا شاهد گرفتی کامل بودند سال 1918 میلادی بود و به همین دلیل هم این خورشیدگرفتگی کامل هیجان زیادی را برای مردم این کشور و همچنین مراکز علمی و دانشگاهی مستقر در این کشور فراهم کرده است.
ساکنان کانادا و آمریکای جنوبی می‌توانند این گرفت را به شکل جزئی رصد کنند.
بیشترین مدت این گرفت کامل 2 دقیقه و 41.6 ثانیه است که درجایی در جنوب شهر کاربندیل در ایالات ایلینویز اتفاق خواهد افتاد.
این گرفت در ساعت 15:46:48(به‌وقت جهانی) با برخورد لبه بیرونی ماه با لبه بیرونی قرص خورشید آغاز می‌شود و گرفت جزئی امسال را شروع می‌کند. در ساعت 16:48:32 گرفت کامل آغاز خواهد شد و سایه ماه در میانه اقیانوس چهره آب‌های اقیانوس را تاریک خواهد کرد. مخروط سایه به‌سرعت وی سطح زمین جابجا می‌شود و در ساعت 18:26:40 به اوج گرفت کلی خواهد رسید. در ساعت 20:01:35 (وقت جهانی) مخروط کامل سایه زمین را ترک می‌کند و در ساعت 21:04:19 گرفت جزئی نیز به پایان می‌رسد.
ساکنان کانادا می‌توانند گرفت جزئی را مشاهده کنند که در بیشترین حالت 89 درصد سطح خورشید را خواهد پوشاند.
گرفت خورشید زمانی رخ می‌دهد که قرص ماه نو دقیقاً در راستای مقابل قرص خورشید قرار بگیرد. به دلیل اینکه قرص ظاهری ماه و خورشید از دید ناظر زمینی یک اندازه است این اتفاق باعث می‌شود تا چهره خورشید پوشیده شده و زمین برای دقیقه‌هایی به زیر تاریکی فرو برود.
کسوف‌ها ازنظر تاریخی ارزش مهمی دارند همچنین هنوز هم بهترین فرصت برای بررسی تاج خورشیدی از روی زمین به شمار می‌روند.
خورشیدگرفتگی‌ها یکی از باشکوه‌ترین رویدادهای طبیعی و نجومی به شمار می‌روند که باعث می‌شوند گروه‌های متعددی از مردم از سراسر جهان خود را به نوار باریکی که در آن گرفت کامل اتفاق می‌افتد برسانند و شاهد این پدیده جذاب باشند. در این گرفت قطر نوار گرفت کامل تنها حدود 115 کیلومتر است.
نکته جالب درباره این گرفت این است که این خورشیدگرفتگی بیست و دومین عضو چرخه گرفته‌ای خورشیدی شماره 145 است. این چرخه که با نام ساروس شناخته می‌شود. هر ساروس خانواده و مجموعهای از خورشیدگرفتگی‌ها را مشخص می‌کند و این چرخه شامل 77 عضو است. خورشیدگرفتگی سال 1378 که از سراسر ایران قابل‌مشاهده بود نیز عضوی از همین چرخه ساروس ها به شمار می‌رفت. اینک قریب به بیست سال بعد این خانواده گرفت ها در سرزمینی دیگر خورشیدگرفتگی را تکرار می‌کند که شاید نمادی از بی‌مرزی دنیای نجوم باشد.
.
.
پوریا ناظمی
No tags for this post.
