گروه‌درمانی بر کاهش افسردگی موثر است
به گزارش ایسنا ، در بخشی از این پژوهش که با عنوان «بررسی اثربخشی گروه درمانی وجودی در بهبود افسردگی و کارکردهای عصب روان‌شناختی زنان افسرده با سابقه اقدام به خودکشی» صورت گرفت، آمده است:
از نشانگان آسیب‌شناسی روانی که در میان اقدام کننده به خودکشی به وفور مشاهده می‌شود، افسردگی است؛ بیماران افسرده نسبت به افراد عادی، از کاستی‌های عصب روان‌شناختی بیشتری رنج می‌برند لذا پرداختن به اختلال افسردگی و شناسایی روانشناسی اثربخش بر کاهش آن از اهمیت بسزایی برخوردار است.
هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی روش گروه درمانی وجودی انسان‌گرایانه، بر کاهش افسردگی و کارکردهای عصب روان‌شناختی زنان افسرده است که اقدام به خودکشی کرده‌اند.
این پژوهش یک پژوهش کاربردی از نوع نیمه آزمایشی است که بر روی زنان 15 تا 30 ساله اختلال افسردگی مراجعه کننده، به بخش مسمومین بیمارستان امام رضا(ع) شهر مشهد صورت گرفت.
در این پژوهش 16 نفر از زنانی که تشخیص افسردگی داشته و اقدام به خودکشی کرده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند؛ سپس از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد.
ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه Dass و آزمون استروپ و عملکرد پیوسته بوده و 12 جلسه گروه درمانی وجودی برای آزمودنی‌های گروه آزمایش انجام شد پس از 11 هفته پس آزمون گرفته شد داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss تجزیه و تحلیل شدند و با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره، مورد آنالیز قرار خواهند گرفت.
تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس، نمره‌های پیش آزمون و پس‌آزمون نشان داد که گروه‌درمانی وجودی انسان‌گرایانه، تاثیر معناداری بر کاهش افسردگی و بهبود کنش عصب روان‌شناختی دارد.
با توجه به یافته‌های این پژوهش گروه درمانی وجودی می‌تواند با کاهش افسردگی و بهبود کنش عصب روان‌شناختی در زنانی که اقدام به خودکشی کرده‌اند، زمینه‌ساز بهبود وضعیت روان‌شناختی آنان شود.
این پژوهش توسط محبوبه رحیمی دوآب، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه فردوسی، صورت گرفته است.
استاد راهنمای این پژوهش بهرام‌علی قنبری هاشم‌آبادی و استاد مشاور اول آن، علی غنایی چمن‌آبادی و استاد مشاور دوم حمید خسروجردی، از اساتید دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی، بوده‌اند.
No tags for this post.
