، دکتر فرزاد پیرویان در حاشیه نخستین نشست تخصصی این آکادمی اظهار کرد: یکی از اولویتها در حوزه بیماریهای غیرواگیر در کشور ، بیماری دیابت است و یک شکاف ناشی از آگاهی بین بخش تخصصی و بخش سیاستگذاری نظام سلامت و همچنین نگاههای متفاوتی نسبت به درآمدها و هزینههای آن از زاویه دید هر کدام وجود دارد.
وی با بیان این که در دنیا برای این که اینها را به هم نزدیک کنند، ابزارهایی بهکار میگیرند که قابل فهمتر باشد، افزود: یکی از این ابزارها مربوط به بار بیماری و مطالعه هزینه ناشی از آن است؛ با این ابزارها، اولویتهای حوزه سلامت تعیین و درنتیجه بررسی اینکه کدام بیماری، عمر بیشتری را از مردم میگیرد، سیاستگذار خارج از حوزه سلامت هم متوجه میشود که درحال حاضر بیشترین هزینه ناشی از بیماری در کدام زمینه بر جامعه و بیماران تحمیل میشود و در نهایت میتواند تخصیص بودجه و برنامهریزیهای مسائل مالی را بهتر انجام دهد.
پیرویان درباره کوششها برای مدیریت هزینه دیابت در کشور اظهار کرد: اکنون در زمینه مطالعات بار بیماری ها در کشور اقداماتی انجام شده است؛ در مورد استانها این مطالعات انجام شده و در مورد شهرستان ها نیز در دست انجام است که امیدواریم بتوانیم رقم دقیق هزینهها را نیز تعیین کنیم.
وی ادامه داد: دیابت، یک بیماری پیشرونده است و درحالحاضر چهار و نیم میلیون نفر در کشور درگیر آن هستند و تعداد زیادی نیز ممکن است از بیماری خود اطلاع نداشته باشند و شناخته نشده باشند یا اگر شناخته شدهاند، دارو نمیگیرند.
پیرویان گفت: تنها بیماری دیابت نیست که هزینه دارد و هزینههای دیگری نیز ناشی از عوارض دیابت مانند زخم پا و مشکلات کلیوی و چشمی وجود دارند که هزینههای ریالی و میزان مرگومیر را افزایش میدهند. اینها عوارض ناشی از کنترل نشدن دیابت است.
وی ادامه داد: به لحاظ پراکندگی جغرافیایی نیز استانهای ما به دلیل سبک زندگی و شرایط اقلیمی متفاوت، شرایط یکسانی در زمینه آمار ابتلا به دیابت ندارند؛ اکنون به عنوان یکی از اولویتهای حوزه سلامت، چهار حوزه اصلی که بیماریهای شایع در کشور را شامل میشوند، تعیین شده اند که یکی از این چهار مورد دیابت است که سند ملی آن نیز تدوین شده است.
پیرویان درباره نقش سازمانهای ذیربط در کنترل و مدیریت هزینههای دیابت گفت: مبحثی وجود دارد تحت عنوان عوامل تعیینکننده اجتماعی که میگوید به رغم داشتن بهترین بیمارستانها، مجربترین متخصصها و خدمات رایگان باز هم 70 درصد این موضوع به عوامل خارج از این حوزه مانند سطح سواد و آگاهی جامعه درباره دانستن تغذیه مناسب، ورزش کردن و پرهیز از رفتارهای پرخطر برمی گردد.
وی اظهار کرد: این موارد به سطح فرهنگی جامعه مرتبط است که ارکان دیگر جامعه مانند آموزش و پرورش، رسانهها و حتی مساجد در شکل گیری آن نقش به سزایی دارند و در این راستا همه دستگاهها حتی خارج از حوزه سلامت به هم ارتباط پیدا میکنند؛ پس این امر بدون تعامل همه سازمانها و نهادهای مختلف، پیش نمیرود.
پیرویان خاطرنشان کرد: از این رو، طبق سند ملی پیشگیری دیابت، وظایف و رسالتهای هر بخشی تعیین و تبیین شده است و حوزهای تحت عنوان معاونت اجتماعی داریم که وظیفه هدایت همین موضوع را در قالب تفاهمنامههایی که تدوین شده است، برعهده دارد.
وی تاکید کرد: اگر در مسیر تحقق این سند پیش برویم قطعا پیشرفتهای خوبی در کنترل بیماری دیابت و هزینههای ناشی از آن خواهیم داشت.