به گزارش سیناپرس به نقل از اسپاش، این سطحنشین بهمنظور مطالعهی سطح شهابسنگها در سال 2014 با همکاری DLR و سازمان فضایی فرانسه (CNES) ساخته شد و به همراه فضاپیمای Hayabusa 2 متعلق به سازمان فضایی ژاپن (JAXA) به فضا ارسال شد. پس از رسیدن این فضاپیما به شهابسنگ ریوگو (Ryugu) در تابستان سال 2018 و قرار گرفتن آن در مدار این شهابسنگ، مسکات بر روی سطح ریو گو فرود میآید و تبدیل به اولین ربات کاوشگری میشود که سطح یک شهابسنگ را مطالعه و ارزیابی میکند.
سطحنشین مسکات که اندازهی آن تقریبا با یک جعبه کفش برابر است و تنها 10 کیلوگرم وزن دارد، به چهار ابزار برای انجام مشاهدات خود مجهز شده است: رادیو متر یا تشعشع سنج طراحیشده توسط DLR برای اندازهگیری دماهای سطحی و میزان تشعشعات، طیفسنج مادونقرمز ساخته سده دریکی از زیرمجموعههای CNES برای آنالیز ترکیبات سطحی، مگنتومتر تولیدشده توسط موسسهی TU Braunschweig آلمان برای آنالیز مواد معدنی و مطالعهی میدانهای مغناطیسی سطح شهابسنگ و درنهایت یک دوربین با عدسی وسیع برای تصویربرداری از محل فرود و ساختار خاک سطح شهابسنگ، ساختهشده توسط موسسهی تحقیقات سیارهای DLR.
مأموریت سطحنورد مسکات با سقوط آزاد از ارتفاع 100 متری شهابسنگ آغاز میشود و پس از فرود با قرارگیری در محل مناسب مشاهدات خود را آغاز میکند. نکتهی مهمی که در این سطحنورد به چشم میخورد روش جابجایی جالب آن است. پسازاینکه ابزارهای گفتهشده آزمایشهای خود را تکمیل کنند، مسکات توسط یک بازوی رباتیک، خود را به چند متر دورتر از مکان قبلی خود پرتاب میکند و دوباره به انجام آزمایش و مشاهده میپردازد. محققان این مأموریت انتظار دارند حدوداً 16 ساعت داده از مسکات دریافت کنند؛ این سطحنشین به پنلهای خورشیدی مجهز نشده و تنها منبع تولید توان آن باتریای است که توسط CNES ساختهشده است. این باتری تقریباً دو شبانهروز در شهابسنگ ریو گو کار میکند و پسازاین مدت مأموریت مسکات پایان مییابد.
وظیفهی مدیریت و نظارت بر مأموریت مسکات بر عهدهی مرکز پشتیبانی ریزگرانشی DLR است که بهاختصار MUSC نامیده میشود و در شهر کلن آلمان قرار دارد. این سطحنشین توسط DLR در شرایط مختلف آزمایششده و این سازمان امید بسیاری به موفقیت آن دارد.
No tags for this post.