زمانی که سلول های سرطانی بیش از حد منتشر می شوند می توانند منجر به مرگ میزبان شوند. جلوگیری از این فرایند راه بسیار مفیدی برای متوقف کردن سرطان است. پیش از این تصور دانشمندان این بود که سلول های تومور بدون برنامه مشخص و به صورت خود به خود در بدن حرکت می کنند و به هر بافتی که بر سر راهشان قرار دارد نفوذ می کنند اما شواهد جدید نشان داده که سلول های سرطانی به صورت هوشمندانه تری عمل می کنند. در مطالعه جدیدی محققان دانشگاه کورنل (Cornell) انجام داده اند، مشخص شده است که سلول های تومور از برای حرکت کردن در بدن از بافت هایی استفاده می کنند که قبلا سلول های دیگر از آنها عبور کرده اند.
دکتر سینتیا رینهارت کینگ (Cynthia Reinhart-King) به عنوان محقق اصلی این تحقیق، در این باره بیان کرد: «به دنبال راه های جدیدی هستیم که به واسطه آنها بتوانیم از انتشار سلول های سرطانی به سایر قسمت های بدن جلوگیری کنیم. مطالعه ما به دنبال دست یابی به درمان های جدیدی است که به وسیله آن از حرکت سلول های تومور جلوگیری کند.»
بافت بدن مملو از شکاف های کوچک در بین پروتئین ها و سلول های متفاوت سازنده آن است. با این وجود بسیاری از تحقیق ها که در باب حرکت سلول های سرطانی انجام شده این بافت ها را به عنوان ژلاتین جامد در نظر گرفته اند. با وجود این که این مدل برای درک چگونگی تهاجم سلول های سرطانی مفید است دانشمندان مطمئن نیستند که حرکت در محیطی که قبلا سلولی از آن گذر نکرده از همان مکانیزم قبلی پیروی کند. برخی مطالعات نشان داده که سلول های سرطانی از فضاها و رد پاهایی که قبلا در یک بافت وجود داشته برای حرکت و انتشار خود استفاده می کنند.
در این مطالعه جدید، تیم تحقیقی چگونگی حرکت تومور ها در محیط هایی که اندازه آنها بود را در مقایسه با محیط هایی که تا کنون هیچ سلول سرطانی از آن رد نشده بود را بررسی کردند که دکتر کینگ درباره این موضوع می گوید: «گروه های بسیار زیادی، از جمله گروه ما، در باره حرکت سلول ها تحقیق کردند. اکنون ما می دانیم که چگونگی حرکت سلول ها به ساختار محیطی که در آن حرکت می کنند بستگی دارد. مطالعه ما نخصتین تحقیقی است که برای بررسی حرکت سلول ها از ردپاها و شکاف های درون بافت ها استفاده کرد و نشان داد که سلول های سرطانی از این شکاف ها مانند اتوبانی استفاده می کنند تا به راحتی از آنها عبور کرده و در تمام بدن منتشر شوند.»
این محقق همچنین دریافت که زمانی که سلول های سرطانی با بافتی برخورد می کنند که قبلا هیچ نشانه ای از تومور در آنها وجود نداشته است، مجبور می شوند که به آن بافت بچسبند، آنها را بشکنند و به جلو حرکت کنند. در مقابل، حرکت در بافت هایی که قبلا سلول سرطانی در آن وجود داشته بسیار آسان تر است زیرا زمانی که سلول ها برای عبور خود راهی را پیدا می کنند دیگر نیازی نیست که فرایند سابق را انجام دهند و بنابراین بدون مانع به راه خود ادامه می دهند.
این یافته ها مبتنی بر این هستند که سلول های سرطانی ترجیح می دهند از تونل هایی حرکت کنند که از قبل تشکیل شده است زیرا این سلول ها در این محیط ها راحت تر حرکت می کنند. این مطالعه همچنین بیان می کند که هدف گیری تشکیلاتی که باعث حرکت سلول ها می شود بیش از هدف گیری بافت ها (یعنی فرایند پاکسازی این بافت ها که قبلا بر روی بیماران آزمایش شده و موثر واقع نشده بود) می تواند برای درمان سرطان و جلوگیری از انتشار سلول های سرطانی، موثر باشد.
No tags for this post.