به گزارش سیناپرس، به نقل از زیست فن،بافت‌های مختلف انسانی و انواع سلول‌ها دارای توالی DNA یکسان هستند. با این حال، تنها در حدود نیمی از ژن‌ها در یک بافت یا نوع خاصی از سلول رونویسی می‌شوند که نتیجه آن تغییر مورفولوژی و عملکردی ژن‌ها در هر نوع سلول است. از زمان ظهور آزمایش‌های بیان ژن با بازده بالا، زیست‌شناسان محاسباتی، علاقه‌مند به استنباط روابط تنظیم ژنی از داده‌های بیان ژن در زمینه سلول‌های گوناگون و شرایط تجربی آن‌ها شده‌اند. تعاملات بین تنظیم‌کننده‌های کروماتین، فاکتورهای رونویسی و عناصر تنظیمی سیس (cis)، محرک اصلی شکل دادن به ساختار کروماتین و بیان ژن می‌باشد.
با این حال به دلیل تعداد زیاد تعاملات، اطلاعات مستقیم در آن‌ها اغلب در بافت‌های سلولی گم می‌شود. این مطالعه نشان می‌دهد که مدل‌سازی و دسترسی به داده در سراسر موقعیت‌های گوناگون سلولی ممکن است. بازیابی بخش قابل‌توجهی از اطلاعات از دست رفته با توجه به مکان‌های اتصال و وضعیت کروماتین امکان‌پذیر بوده و استنباط دقیقی از روابط تنظیمی ژن به دست می‌آید. شبکه تنظیم رونویسی تعریف‌شده توسط PECA، نمایش دقیقی از نحوه همکاری عناصر سیس و ترانس در بیان ژن، فراهم می‌کند.
همچنین محققان یک روش آماری بر اساس داده‌های PECA در سراسر موقعیت‌های گوناگون سلولی ارائه داده‌اند و نقش مهم کروماتین در تنظیم بیان ژن را برجسته کرده‌اند. آن‌ها همچنین اطلاعات PECA از دایره المعارف DNA موش را آنالیز کردند و به تجزیه و تحلیل تنوع ژنتیکی مربوط به بیماری آن پرداختند. این پژوهش توسط سازمان ملی بهداشت و بنیاد ملی علوم طبیعی چین پشتیبانی شده است.
No tags for this post.