در آزمایش های بالینی جدید و محدود انجام شده، واکسن های ویژه و شخصی برای هر بیمار تهیه شد که بر اساس حالات بیماری شخص و جهش های ژنتیکی رخ داده شده در وی که منجر به ایجاد تومور می شوند، ارائه شده است. شرح کامل و ویژگی های واکسن فوق در قالب مقاله ای علمی و به صورت تفضیلی در تاریخ 5 جولای برابر با 14 تیر ماه منتشر شده است و بر اساس آن ادعا می شود می توان با این واکسن به مبارزه با سرطان رفت.
به طور کلی ساختار این واکسن مشابه واکسن هایی است که در برابر بیماری های التهابی استفاده می شوند. در این واکسن ها مولکول های منحصر به فرد یک مهاجم خارجی – در این مورد خاص، سلول های سرطانی، – با عواملی که واکنش سیستم ایمنی را در پی داشته و آن را تحریک می کند مخلوط شده و عامل بیماری زا را از بین می برند.
پژوهشگران این تیم تحقیقاتی همچنین ادعا می کنند با کمک و استفاده از روش های درمانی جانبی از جمله درمان های مبتنی بر سیستم دفاعی بدن (immunotherapies) می توان قدرت و کارآئی این واکسن ها را افزایش داد.
در همین رابطه دکتر کرنلیز ملیف (Cornelis Melief) متخصص سرطان و سیستم ایمنی در دانشکده پزشکی دانشگاه لیدن واقع در کشور هلند اعلام کرد: «با ارائه این واکسن قواعد و شرایط موجود در برابر سرطان تغییر کرده است. مقالات ارائه شده در این رابطه قویاً به فواید و تاثیرات این واکسن در آزمایش های بالینی اشاره دارد.»
به طور کلی ساختار این واکسن مشابه واکسن هایی است که در برابر بیماری های التهابی استفاده می شوند. در این واکسن ها مولکول های منحصر به فرد یک مهاجم خارجی – در این مورد خاص، سلول های سرطانی، – با عواملی که واکنش سیستم ایمنی را در پی داشته و آن را تحریک می کند مخلوط شده و عامل بیماری زا را از بین می برند. در ادامه واکسن به بدن بیمار تزریق شده و سیستم ایمنی بدن با توانائی بیشتری به مبارزه با سلول های مهاجم رفته و آن ها را نابود می کند. البته در این واکسن سرطان، نوع ساختار واکسن بر اساس شرایط بدنی هر بیمار، متفاوت بوده و متناسب با شخص دریافت کننده تهیه می شود. این واکسن هم در شرایطی که علائم سرطان ظاهر شده، مورد استفاده قرار داشته و هم می توان از آن به عنوان یک عامل پیشگیرانه بهره برد.
در انتظار واکنش درمانی
در این مطالعات پژوهشگران با مطالعه توالی ژنتیکی و رمزگشائی از پروتئین های موجود در غدد سرطانی هر بیمار، اقدام به شناسائی پروتئین های جهش یافته کرده و از ان ها به عنوان پایه اصلی ساخت واکسن استفاده کردند.
در این مطالعات یک گروه از بیماران تحت سرپرستی کاترلین وو (Catherine Wu) از موسسه سرطان دانا فاربر (Dana-Farber Cancer Institute) واقع در بوستون با کمک روش درمانی فوق اقدام به درمان 6 بیمار مبتلا به سرطان پوست کردند. برای هر یک از این بیماران فورمولی خاص که شامل 20 پروتئین دخیل در جهش ژنتیکی آن ها بود تهیه شده بود. این افراد همچنین تحت عمل جراحی قرار گرفته و بخش های سرطانی ان ها برداشته شد. به گفته پزشکان در 50 درصد موارد پس از عمل جراحی با بازگشت سرطان مواجه می شویم اما با استفاده از این واکسن می توان به درمان قطعی بیماری امیدوار بود.
چالش های پیش رو
اگرچه استفاده از واکسن های شخصی و منحصر به فرد نشان دهنده تقویت سیستم ایمنی و افزایش احتمال درمان بیماران است اما این واکسن را می توان نخستین نمونه از واکسن های این خانواده دانست که به طور موفقیت آمیزی روی غدد سرطانی تاثیر داشته اند. اما این مطالعات هنوز کافی نیست زیرا آزمایش های انجام شده روی گروه کوچکی از بیماران انجام شده و هنوز نوع تاثیر آن روی بسیاری از انواع سرطان آزمایش نشده است و به همین دلیل نیاز به انجام مطالعات و آزمایش های بالینی بیشتری در این رابطه وجود دارد.
فاطمه کردی
منبع: nature
No tags for this post.