وقتی میز رایانه می شود
در دهه 90 میلادی بود که محققان شرکت زیراکس ایده میز دیجیتالی را مطرح کردند. در آن زمان کمتر کسی تصور می کرد که این ایده روزی به یک فناوری کاربردی تبدیل شود. در واقع طی سه دهه گذشته، فناوریهای مرتبط با این ایده در جهت دیگری حرکت کرد تا جایی که حالا تبلتها، تلفنهای همراه و لپ تاپها به ابزاری کاربردی تبدیل شده اند.
اما محققان هرگز ناامید نشدند تا جایی که حالا صحبت از طراحی فضای کاری نیمه فیزیکی نیمه دیجیتالی می شود.
رابرت ژیائو از محققان علوم رایانه دانشگاه کارنگی ملون از جمله افرادی است که در این زمینه مطالعات زیادی انجام داده است. او که ایده میز دیجیتالی را در قالب پروژه Desktopography دنبال می کند می گوید: من به دنبال یک ایده بزرگ هستم. برنامه من این است که سطح تعامل را از نمایشگرهای کوچک خارج کرده و به سوی ایده بزرگتری حرکت کنیم.
میز دیجیتالی این محقق کابردهای زیادی دارد از جمله نمایش تقویم، نقشه یا اطلاعات گوگل. چنین داده هایی بر روی سطحی به نمایش گذاشته می شود که افراد می توانند همچون تلفن همراه هوشمند یا تبلت از آن استفاده کنند.
البته ایده محققان دانشگاه کارنگی ملون از آنچه که سه دهه پیش توسط محققان زیراکس مطرح شد نیز بهتر است که البته این مهم به لطف توسعه فناوریهای موجود صورت گرفته است.
آنها در این پروژه از یک دوربین عمیق و پرژکتوری کوچک برای توسعه فناوری مورد نظرشان استفاده کرده اند.
این دوربین به طور پیوسته نقشه سه بعدی به روز شده ای از نمایشگر رایانه را تولید می کند که طی آن بروز هرگونه تغییر یا جابجایی و همچنین استفاده از حرکات دست به نمایش گذاشته می شود.
کاربری که پشت چنین میزی می نشیند در واقع با یک رایانه کامل سر و کار دارد.
مترجم : مهدی پیرگزی
منبع : wired
