به گزارش سیناپرس، به نقل از زیست فن،با وجود فناوری‌های بسیار سطح بالای این علم و صرف وقت و انجام پژوهش‌های گوناگون توسط دانشمندان این حوزه، هنوز هم در کشورهای مختلف و جوامع گوناگون، مقاومت‌های شدیدی در برابر ترویج و استفاده از این نوع محصولات وجود دارد.
بررسی‌ها نشان می‌دهند که عمده این مقاومت‌ها به نگرانی‌های مربوط با ایمنی زیستی این نوع محصولات بر می‌گردد و لذا یافتن راه‌های اطمینان بخشی که مردم را نسبت به مصرف این نوع محصولات ترغیب نموده و یا حداقل، نگرانی‌های آن‌ها را در خصوص مخلوط شدن خواسته یا ناخواسته تولیدات تراریخته با محصولات عادی کاهش داده و مرتفع نماید، از اهمیت خاصی برخوردار است.
برای شناسایی محصولات تراریخته و بررسی وجود آن‌ها در میان محصولات دیگر، روش‌های متعددی وجود دارند که هر یک، مزایا و معایب خاص خود را دارد. ولی در پژوهشی که اخیراً توسط محققین کشورمان انجام گردیده، روشی به منظور کمی‌سازی و تشخیص این نوع محصولات ارائه شده که بر پایه فناوری نانو بوده و از لحاظ زمان و هزینه، برتری‌های قابل توجهی دارد.
در این پژوهش که توسط محققینی از دانشگاه‌های آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران و واحد یزد با همکاری دانشگاه خوارزمی و سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به انجام رسیده، یک حسگر زیستی الکتروشیمیایی در ابعاد نانو یا اصطلاحاً «نانوبیوسنسور» طراحی و ساخته شده که قادر است به طور مؤثر و کارا، وجود DNA محصولات تراریخته را در نمونه‌ها تشخیص داده و کمی‌سازی نماید.
در مطالعه فوق که به سرپرستی دکتر نوید نصیری‌زاده، معاون پژوهش و فناوری اطلاعات و عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی نساجی و پلیمر دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد به انجام رسیده، محققین با به‌کارگیری مواد نانو، مشتمل بر «اکسید گرافن ورقه‌ای» یا EGO و همچنین نانوساختارهای طلای موسوم به GNU، تغییرات مناسبی را در الکترود کربنی چاپ اسکرین شده ایجاد نموده و سپس یک کاوشگر اختصاصی DNA را به همراه ماده «هماتوکسیلین» به عنوان نشانگر الکتروشیمیایی بر روی آن قرار دادند.
محققین پس از ساخت این نانوبیوسنسور، آن را از نظر دوره‌های زمانی کاربری و همچنین غلظت اجزای آن، بهینه‌سازی نموده و سپس کارایی آن را با استفاده از روش‌های مختلفی نظیر به‌کارگیری میکروسکوپ الکترونی روبشی (FE-SEM)، ولتامتری چرخشی و طیف‌سنجی الکتروشیمیایی مورد ارزیابی قرار دادند.
بنا به گفته پژوهشگران فوق، این نانوبیوسنسور که دارای دامنه خطی ۴۰ تا ۱۱۰۰ فمتومولار و حد تشخیص ۱۳ فمتومولار می‌باشد، قابلیت بسیار بالایی در گزینش و یافتن DNA هدف مربوط به محصولات تراریخته دارد.
دکتر نصیری‌زاده و همکاران ایشان همچنین اظهار داشته‌اند که استفاده از این حسگر زیستی الکتروشیمیایی، از لحاظ زمان و هزینه، به‌صرفه بوده و می‌تواند به راحتی در محیط حقیقی مربوط به نمونه DNA استخراج‌شده از محصولات تراریخته، به کار گرفته شده و نقش مفیدی در شناسایی این محصولات ایفا نماید.
No tags for this post.