در این مطالعه مشترک که توسط محققان دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه نیومکزیکو (UNM)، دانشگاه استنفورد، رصدخانه نیروی دریایی آمریکا و رصدخانه جمینی (Gemini) انجام شد، تعامل میان دو سیاهچاله ابرپرجرم به مدت 12 سال مورد بررسی قرار گرفت.
گرگ تیلور، استاد دانشگاه نیومکزیکو گفت: مدت ها بدنبال یافتن یک جفت از سیاهچاله های ابرپرجرم (SMBH) درحال چرخش بودیم که در نتیجه ادغام دو کهکشان بوجود آمده باشند. پیش بینی می کردیم که چنین نمونه ای باید وجود داشته باشد، درحالیکه تاکنون هیچکس آن را مشاهده نکرده بود.
در اوایل سال 2016، یک تیم بین المللی از محققان در پروژه LIGO، وجود امواج گرانشی را کشف کردند که پیش بینی 100 ساله آلبرت اینشین را تأیید کرده و جامعه علمی جهانی را شگفت زده کرد. این امواج گرانشی نتیجه برخورد دو سیاهچاله ستاره ای بودند.
با استفاده از آرایه خط مبنای بسیار بلند (VLBA)، سیستمی متشکل از 12 تلسکوپ رادیویی در سراسر آمریکا، دانشمندان قادر به رصد فرکانس های مختلف سیگنال های رادیویی منتشر شده توسط این سیاهچاله های ابرپرجرم (SMBH) بوده اند.
کاریشما بانسال، نویسنده ارشد این مطالعه عنوان کرد: پروفسور تیلور این داده ها را در اختیار من قرار داد و با بررسی آنها دریافتیم که این سیاهچاله ها درحال چرخش به دور یکدیگر هستند.
برای تیلور، این کشف حاصل بیش از 20 سال کار و تحقیق بود. در فاصله حدود 750 میلیون سال نوری از زمین، کهکشان 0402 379 و سیاهچاله های ابرپرجرم درون آن، در فاصله عالی از زمین و همدیگر برای رصد قرار دارند.
(تصویر: UNM)
مجموع جرم این سیاهچاله های ابرپرجرم 15 میلیارد برابر جرم خورشید است. اندازه باورنکردنی این سیاهچاله ها به معنای دوره مداری 24 هزار ساله آنهاست.
تیلور خاطر نشان کرد: کاری که ما توانستیم انجام دهیم، پیشرفت فنی واقعی در طول این 12 سال با استفاده از آرایه خط مبنای بسیار بلند (VLBA) برای دقت و وضوح کافی بود.
ادامه مشاهده مدار و تعامل این دو سیاهچاله ابرپرجرم می تواند به دانشمندان در درک بهتر آینده احتمالی کهکشان راه شیری کمک کند. کهکشان آندرومدا که در مرکز خود دارای یک سیاهچاله ابرپرجرم است، در مسیر برخورد با راه شیری قرار دارد و احتمالا آنچه تیلور و بانسال اکنون درحال رصد آن هستند، چند میلیارد سال دیگر برای این دو کهکشان روی دهد.
نتایج این مطالعه در The Astrophysical Journal منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: phys.org
No tags for this post.