در مطالعات قبلی عنوان شده بود که بخش مهمی از تغییرات طبیعی آب و هوا در زمان عصر یخبندان، رخداد مکرر تغییرات اقلیمی ناگهانی است که به نام حوادث Dansgaard-Oeschger معروف است. این حوادث با تغییرات دمای شدید تا 15 درجه سانتیگراد در طی چند دهه در ارتفاعات بالای نیمکره شمالی، توصیف می شوند.
اعتقاد بر این است که (این حوادث) ناشی از سیلاب های ناگهانی در سراسر اقیانوس اطلس شمالی – احتمالا در اثر ذوب شدن یخچال ها – بوده است.
استفان بارکر، یکی از نویسندگان این مطالعه و از محققان دانشکده علوم زمین و اقیانوس های دانشگاه کاردیف گفت: «نتایج مطالعه ما، یک توضیح جایگزین برای این پدیده ارائه داده و نشان می دهد که افزایش تدریجی سطوح دی اکسید کربن در جو، می تواند به نقطه اوج رسیده و منجر به تغییرات دمای ناگهانی در نیمکره شمالی در فاصله زمانی نسبتا کوتاهی شده باشد.»
در این مطالعه، دانشمندان نشان دادند که افزایش سطوح دی اکسید کربن در طول دوره های یخبندان می تواند به نقطه اوج (tipping point) رسیده باشد که این مسأله منجر به ایجاد مجموعه رویدادهای زنجیره ای و درنتیجه، افزایش ناگهانی دما شده باشد.
نتایج بدست آمده در این مطالعه، به شواهد پایه ای قبلی اضافه شدند؛ این شواهد عنوان می کنند که تغییرات تدریجی مانند افزایش سطوح دی اکسید کربن می تواند منجر به تغییرات ناگهانی در وضعیت آب و هوا شود.
محققان از مدل های آب و هوایی برای درک فرآیندهای فیزیکی در طول عصر یخبندان استفاده کرده و توانستند افزایش تدریجی سطوح دی اکسید کربن را که باعث تقویت وزش باد در آمریکای مرکزی از طریق القای الگوی گرمای شبه ال نینو با گرمای شدیدتر در شرق اقیانوس آرام نسبت به غرب اقیانوس اطلس شده بود، نشان دهند.
در نتیجه، افزایش در انتقال رطوبت از اقیانوس اطلس مشاهده شد که به طور موثر، باعث افزایش شوری و چگالی سطوح اقیانوس ها و درنتیجه، منجر به افزایش ناگهانی دما شد.
بارکر افزود: «مطالعه ما نشان می دهد، مدل های آب و هوایی از توانایی شبیه سازی تغییرات ناگهانی از طریق تسریع تدریجی برخوردار هستند.»
نتایج این مطالعه در مجله Nature Geoscience منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: sciencedaily
No tags for this post.