به گزارش سیناپرس به نقل از زیست فن، در حالیکه بیش از یک میلیون گونه میوه و سبزیجات در فهرست بانک بذر اروپا وجود دارد، تنها تعداد انگشت شماری از آن ها به قفسه های سوپرمارکت ها راه پیدا کرده اند.
به گفته پروفسور آنتونیو گرانل از موسسه زیست شناسی سلولی و مولکولی گیاهی والنسیای اسپانیا، گیاهان مدرن این فاصله را ایجاد کردند، زیرا عملکرد زمین های بزرگ را با کمترین زحمت افزایش می دهند. این هیبرید(دورگه)های ایجادشده توسط انسان بنوعی می تواند با رشد سالانه در بشقاب های ما، به خاک های مختلف سازگار شود و در برابر بیماری ها، آفت کش ها و دوره های طولانی سرما مقاوم باشد.
به رغم این قدرت پردازش، پروفسور گرانل افزود محصولات زراعی موجود در مغازه ها معمولا فاقد کیفیت کلیدی هستند: مزه خیلی خوبی ندارند.
”درحال حاضر بازار به کمیت کشاورزان پاداش می دهد نه کیفیت. میوه ها و سبزیجات می توانند خوشمزه شوند اما اکثر گونه هایی که به خاطر ظاهر خوبشان به فروش میرسند، طعمی مانند آب دارند.”
ژنوم های سنتی
پروفسور گرانل در تلاش برای بازیابی طعم های از دست رفته، از طریق DNA گوجه فرنگی در جستجوی ژن هایی است که در طعم تاثیرگذار می باشند.
تعیین تغییرات جزئی درمیان ۹۰۰ میلیون جفت باز ژنوم، مانند جستجوی سوزن در یک انبار کاه است. برای سرعت بخشیدن به این روند، پروژه TRADITOM اتحادیه اروپا جستجو به واسطه ی مقایسه طیف وسیع تری از انواع گوجه فرنگی را گسترش داد.
اگرچه درحال حاضر تعداد کمی گونه گوجه فرنگی درحال رشد در مزارع اروپا وجود دارد، در طول ۴۰ سال گذشته محققان، بذور پیشینیان بومی را برای حفاظت ذخیره کردند. با بهره برداری از این مخازن، شرکایDNA، TRADITOM بیش از ۱۵۰۰ بذر فراموش شده را جمع آوری و شروع به کاشت مجدد آن ها در آزمایشگاه کردند.
با بکارگیری تنوع خواص شیمیایی آن ها، پروفسور گرانل، به گوجه فرنگی های پیوندی (دورگه) انعطاف پذیر، مغذی و طعم دار امیدوار است. به گفته پروفسور گرانل برخی از صفات به خوبی با هم ترکیب می شود. بسیاری از آنتی اکسیدان ها و شاخه هایی از اسیدهای امینه که گوجه فرنگی ها را سالم می سازد نیز طعم خوبی می دهد. چالش بزرگ، رشد آن ها با قیمت مقرون بصرفه است.
هنگامی که بیش از نیاز بازار کشت صورت گیرد، گیاهان سنتی که بطورکلی عملکرد کمتری دارند، در مقابل بیماری ها و انگل ها آسیب پذیرترند و نسبت به گونه های مدرن زودتر از بین میروند. هر ضرر و زیانی به ناچار قیمت محصولی را که به بازار می رسد زیاد می کند.
پروفسور گرانل گفت: مشکل این است که ژن های ارائه کننده ی صفت انعطاف پذیری، اغلب با طعم در ارتباط هستند. او انتظار دارد که اصلاح انتخابی بتواند برخی از این اشکالات را کم کند اما به سبب آن، این پایین اوردن قیمت، در نهایت مستلزم تغییراتی در چگونگی رشد و فروش محصولات خواهد بود. درحالیکه روش الگوی واحد برای همه، در کشاورزی صنعتی برای تنوع تکنیک های کشاورزی یا کانال های توزیع، نامناسب است، اما کارشناسان کشاورزی به این ایده دلگرمند.
No tags for this post.