جوجه فسیل در قاب کهربا
تا کنون در آثار کهربائی کشف شده انواع بال پرندگان، حشرات مختلف و پرهای دایناسورها مشاهده شده بود اما این نمونه تازه کشف شده در کشور برمه دارای اهمیتی بسیار زیاد است زیرا در داخل این کهربا، یک جوجه پرنده با قدمتی بیش از 99 میلیون سال قرار دارد که بدن وی تقریبا سالم باقی مانده است.
در این نمونه منحصر به فرد، یک جوجه پرنده از نوع enantiornithine مشاهده می شود که احتمالا چند روز تا نهایتا چند هفته سن دارد. پژوهشگران برای بررسی و مشاهده دقیقتر و بهتر این جوجه، آن را با میکروسکوپ و فناوری تصویربرداری میکرو سی تی اسکن، مطالعه کرده و همچنین از آن تصاویری با اشعه ایکس گرفته شد تا در نهایت مدل سه بعدی این پرنده ساخته و ترسیم شود.
این نمونه کهربای منحصر به فرد در کشور میانمار به دست آمده است که پیشتر در آن نمونه های بسیار زیادی از کهرباهای باستانی کشف شده و از آن به عنوان معدن کهربا یاد می شود. بررسی این نمونه نشان می دهد که پرنده فوق در عصر دایناسورها زندگی می کرده است و این موضوع، فرصتی ایده آل برای پژوهشگران به شمار می رود. ریان مک کلر سرپرست این تیم تحقیقاتی در رابطه با کشف فوق گفت: «مشاهده جانوری در این ابعاد در داخل یک قطعه کهربا بسیار جذاب و هیجان انگیز است، در این مورد خاص ما تمامی اجزا و اندام های سمت راست پرنده را در برابرمان داریم.»
به طور کلی کهرباهای کشف شده از کشور برمه یا همان میانمار، بسیار جالب توجه هستند. این کهرباها نه تنها شفاف و بزرگ هستند، بلکه در معدن کهربای شمال میانمار، قطعات بسیار ارزشمندی از کهرباهای حاوی حشرات و گیاهان باستانی کشف شده است.
در این نمونه منحصر به فرد، یک جوجه پرنده از نوع enantiornithine مشاهده می شود که احتمالا چند روز تا نهایتا چند هفته سن دارد. پژوهشگران برای بررسی و مشاهده دقیقتر و بهتر این جوجه، آن را با میکروسکوپ و فناوری تصویربرداری میکرو سی تی اسکن، مطالعه کرده و همچنین از آن تصاویری با اشعه ایکس گرفته شد تا در نهایت مدل سه بعدی این پرنده ساخته و ترسیم شود.
مک کلر در رابطه با این عملیات تصویربرداری گفت: «این نمونه بسیار تمییز و مناسب است زیرا جانور فوق در مراحل نخستین زندگی خود قرار داشت. بررسی ها نشان می دهد تنها بخشی از پرهای دم این پرنده رشد کرده بود.»
گونه پرنده Enantiornithines از خانواده نزدیک پرندگان مدرن امروزی محسوب می شود اما در مقایسه با پرندگان امروزی فاقد منقار بوده و دندان نیز داشته است. این جانور در بالای بال خود پنجه و ناخن داشته و آرایش پیچیده ای از استخوان ها در مچ پای وی دیده می شود.
در این نمونه همچنین اطلاعات ارزشمندی مانند بخشی از پرهای بال ها مشاهده می شود اگرچه بخش عمده ای از بدن پرنده هنوز فاقد پر است. البته متاسفانه علی رغم سالم بودن ظاهر این پرنده؛ هیچ دی ان ای قابل استفاده ای از آن باقی نمانده است و کلیه بافت های گوشتی بدن جانور به کربن تبدیل شده اند.
شرح کامل این پژوهش و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Gondwana Research منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
منبع: gizmodo
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.
