ایران در میان کشورهای با زمینه آلودگی پائین هپاتیت ب قرار دارد

دکتر شهناز سالی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس با بیان اینکه درایران یک و هفت دهم تا 2 درصد مردم از نظر هپاتیت ب، مثبت هستند گفت: از سال 72 به بعد طرح واکسیناسیون کشوری برعلیه این بیماری انجام شده و میزان ابتلا به این بیماری بسیار کاهش یافته است.

این متخصص بیماری های عفونی و گرمسیری خاطرنشان کرد: کل دنیا از نظر ابتلا به هپاتیت ب به سه ناحیه تقسیم بندی می شوند، کشورهایی که بیش از هفت درصد مردم انها هپاتیت ب مثبت هستند، کشورهایی با سطح بالای آلودگی نامیده می شوند . کشورهای چین و تایوان در زمره این کشورها قرار دارند.

علی رغم وجود ویروس در بدن افراد ناقل سالم مزمن، میزان تکثیر بالا نیست و عملکرد کبد طبیعی است و اتفاقا اکثر افراد جامعه نیز در این زمره قرار دارند.

همچنین کشورهایی با میزان ابتلای 2 تا هفت درصد افراد به ویروس هپاتیت، کشورهای متوسط و کشورهایی با درصد ابتلای کمتر از دو درصد کشورهای با زمینه آلودگی پایین هستند که ایران نیز در زمره این کشورها قرار دارد.

وی افزود: این بیماری دارای عوارض دراز مدت است؛ معمولا اگر سن ابتلای افرادی که دچار این بیماری می شوند پایین باشد بدون علامت خواهد بود و در صورتی که سن ابتلا به این بیماری بالاتر باشد احتمال مزمن بودن بیشتر است.

سالی اظهار داشت: اگر ویروس هپاتیت ب بیش از شش ماه در بدن انسان باقی بماند این بیماری مزمن می شود.این درحالی است که در طول این مدت بیماری عوارض کوتاه مدت ندارد و تنها اگر دو تا سه دهه از وجود ویروس هپاتیت ب در بدن بگذرد عوارض آن مشخص می شود که شامل نارسایی کبد، سیروز و سرطان کبد می شود.

وی با دسته بندی مبتلایان به هپاتیت ب مزمن به دو دسته افراد ناقل سالم مزمن و افراد دارای پیشروی ویروس هپاتیت ب گفت: علی رغم وجود ویروس در بدن افراد ناقل سالم مزمن، میزان تکثیر بالا نیست و عملکرد کبد طبیعی است و اتفاقا اکثر افراد جامعه نیز در این زمره قرار دارند.

سالی اضافه کرد: در دسته دوم بیماری فعال است به این معنا که ویروس هپاتیت ب تکثیر یافته و به کبد آسیب می رساند؛ در صورت تشخیص زودهنگام این بیماری تلاش می شود تا فرد در آینده دچار سرطان کبد و سیروز نشود.

وی افزود: داروهای مرتبط با بیماری هپاتیت ب هم اکنون در کشور به وفور یافت می شود و با این داروها می توان از پیشرفت آن ها جلوگیری کرد. این داروها هنوز در زمره داروهای خاص نیست و نمونه های داخلی این بیماری نیز ساخته شده است.