دانشمندان با استفاده از کراتین استخراج‌شده از موی انسان، خمیردندانی ساخته‌اند که می‌تواند مینای آسیب‌دیده دندان را ترمیم و از پوسیدگی جلوگیری کند.
به گزارش سیناپرس، وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است:پژوهشگران کینگز کالج لندن راه‌حلی نوین و دوستدار محیط‌زیست برای ترمیم مینای دندان ارائه کرده‌اند: خمیردندان حاوی کراتین استخراج‌شده از موی انسان که می‌تواند دندان‌های آسیب‌دیده را تقویت و ترمیم کند.
این نوآوری که تا ۳ سال آینده در دسترس عموم قرار می‌گیرد، نه تنها یک راه‌حل بالینی مؤثر است، بلکه تحولی در جهت دندانپزشکی پایدار به‌شمار می‌رود.
شریف الشرقاوی، نویسنده ارشد و مشاور پروتزهای دندانی در کالج کینگ لندن گفت: برخلاف استخوان و مو، مینای دندان دوباره تولید نمی‌شود؛ وقتی از بین برود، برای همیشه از بین رفته است.
عوامل روزمره مانند غذاها و نوشیدنی‌های اسیدی، بهداشت ضعیف دندان و روند طبیعی پیری می‌توانند این لایه محافظ را از بین ببرند و در نهایت باعث حساسیت دندان، ناراحتی و حتی از دست دادن دندان شوند.
یافته‌های کلیدی پژوهش
دانشمندان دریافتند کراتین، پروتئین طبیعی موجود در مو، پوست و پشم، قادر به بازسازی مینای دندان و جلوگیری از مراحل اولیه پوسیدگی است. این ماده در تعامل با مواد معدنی بزاق، لایه‌ای محافظ تشکیل می‌دهد که ساختار و عملکردی مشابه مینای طبیعی دندان دارد.
برخلاف خمیردندان‌های حاوی فلوراید که فقط روند فرسایش را کُند می‌کنند، درمان‌های مبتنی‌بر کراتین می‌توانند آن را متوقف کنند.
سازوکار اثر خمیر دندان کراتینی
کراتین با تشکیل یک داربست بلورمانند بسیار منظم، بستری برای جذب یون‌های کلسیم و فسفر فراهم می‌کند که به مرور زمان به رشد پوششی شبیه به مینای طبیعی در اطراف دندان منجر می‌شود. این لایه همچنین کانال‌های عصبی عاج دندان را می‌بندد و حساسیت دندان را کاهش می‌دهد.
مزایای کلیدی
منبع پایدار: استخراج از مواد زائد زیستی مانند مو و پوست؛
سازگار با پژوهشگران : جایگزینی برای رزین‌های پلاستیکی سمی و کم‌دوام فعلی؛
ظاهر طبیعی: هماهنگی بهتر با رنگ دندان طبیعی در مقایسه با درمان‌های مرسوم؛
کاربرد آسان: ارائه‌شدنی در قالب خمیردندان روزانه یا ژل تخصصی (مشابه لاک ناخن).
چشم‌انداز آینده
پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند این فناوری طی ۲ تا ۳ سال آینده در دسترس عموم قرار گیرد. به گفته الشرقاوی، وارد عصر هیجان‌انگیزی شده‌ایم که در آن زیست‌فناوری نه تنها علائم را درمان می‌کند، بلکه عملکرد طبیعی بدن را با استفاده از مواد خود بدن بازمی‌گرداند.
این نوآوری گامی مهم در راستای دندانپزشکی بازساختی و اقتصاد چرخه‌ای (تبدیل مواد دورریز به منابع ارزشمند بالینی) محسوب می‌شود.