نتایج تجزیه و تحلیل و آزمایش های انجام شده روی سنگ های ابسیدین کشف شده در محوطه های باستانی منطقه یابرود کشور سوریه منجر به کشف اطلاعات مهمی در زمینه تجارت و داد و ستد این ماده در روزگار پیش از تاریخ و عصر پارینه سنگی شد. این نمونه ها بر اساس آزمایش های تعیین سن انجام شده، متعلق به 41 تا 32 هزار سال پیش بوده و پژوهشگران با بررسی آن ها دریافتند که منشا این سنگ ها در رگه های خارجی یک معدن در کشور امروزی ترکیه قرار دارد. موضوع جالب توجه در این رابطه، وجود فاصله ای در حدود 645 کیلومتر بین معدن اصلی و محل کشف نمونه ها است.
سنگ ابسیدین به دلیل خاصیت بسیار بالای تورق پذیری و همچنین تیز بودن لبه های آن در دوران پیش از تاریخ و برای ساخت ابزارهای سنگی مورد استفاده قرار داشته و نقش بسیار مهمی در جوامع فوق الذکر ایفا می کرد. امروزه در بسیاری از سایت های باستان شناسی که از نظر جغرافیائی فاقد معادن ابسیدین هستند، این ابزارها کشف می شوند که دلالت بر تجارت و حمل و نقل این ماده ارزشمند معدنی در روزگار باستان دارد.
سرپرستی این تیم تحقیقاتی بر عهده الری فرام Ellery Frahm از دانشگاه ییل در ایالات متحده آمریکا و توماس هاوک Thomas Hauck از دانشگاه کلن آلمان قرار دارد. این پژوهشگران برای بررسی منشا دقیق نمونه های سنگی ساخته شده از ابسیدین در سوریه، از ابزارهای ویژه مطالعاتی و دستگاه قابل حمل تصویربرداری با اشعه ایکس استفاده کرده و نتایج حاصله را با 230 نمونه ابزار سنگی ساخته شده از ابسیدین در خاور میانه تطبیق دادند.
سنگ ابسیدین به دلیل خاصیت بسیار بالای تورق پذیری و همچنین تیز بودن لبه های آن در دوران پیش از تاریخ و برای ساخت ابزارهای سنگی مورد استفاده قرار داشته و نقش بسیار مهمی در جوامع فوق الذکر ایفا می کرد. امروزه در بسیاری از سایت های باستان شناسی که از نظر جغرافیائی فاقد معادن ابسیدین هستند، این ابزارها کشف می شوند که دلالت بر تجارت و حمل و نقل این ماده ارزشمند معدنی در روزگار باستان دارد.
پیش از پژوهشگران اعتقاد داشتند که قدیمی ترین شواهد داد و ستد و جا به جائی سنگ ابسیدین در منطقه خاور میانه متعلق به فرهنگ موسوم به ناتوفیان Natufian است که در بازه زمانی بین 14 هزار و 500 تا 11 هزار و 500 سال پیش وجود داشت. در این دوره برای نخستین بار شواهدی از زندگی انسان های شکارچی و جمع آوری کننده غذا در محوطه های سکونتی ثابت به دست آمده بود.
به طور کلی زندگی انسان ها بر اساس ساخت ابزار سنگی و تکنولوژی های ساخت آن در روزگار باستان به دوره های پارینه سنگی ، میان سنگی و نو سنگی تقسیم بندی می شود. در این میان خود دوره پارینه سنگی به سه زیر شاخه پارینه سنگی قدیم، میانی و جدید تقسیم بندی می شود. در این دوره از زندگی بش ، انسان ها در غارها زندگی کرده و ابزارهای اولیه ای از سنگ و استخوان می ساختند که فاقد ظرافت و کارائی بالا بود. در این دوره بشر به صورت گروه های کوچکی زندگی می کرده و این انسان ها دائما در جستجوی منابع جدید غذائی در حال مهاجرت بودند . سرانجام در دوره نوسنگی که در تمدن های مختلف در بازه های زمانی متفاوتی در حدود 10 تا 12 هزار سال پیش شروع شد ، بشر وارد عصر کشاورزی و یکجا نشینی می شود.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: sciencenews
No tags for this post.