نشریه نیوساینتیست در گزارشی تحلیلی می نویسد: دولتهای اروپایی علاقه خود برای پایبند ماندن به تعهدات مطرح شده در توافق پاریس و سایر معاهدات مشابه را نشان می دهند و بر آن تأکید دارند اما در پشت پرده نگرش بحث برانگیزی را دنبال می کنند. آنها به سوزاندن چوب درختان به عنوان بیومسها روی آورده اند و برای این منظور اقدام به قطع درختان می کنند. توجیه آنها این است که آلاینده کربنی ناشی از سوزاندن چوب درختان با سوختهای فسیلی قابل مقایسه نیست.
هانا موات از سازمان مردم نهاد FERN اروپا می گوید: توجیه آنها این است که با قطع درختان، اقدامی در راستای تولید آلاینده کربنی صورت نمی گیرد. این مؤسسه در راستای نجات جنگلهای اروپا تلاش می کند.
به نوشته نیوساینتیست، بر اساس معاهدات بین المللی نظیر توافق پاریس، سوزاندن بیومسها نظیر چوب درختان جنگلی اقدامی کربن خنثی محسوب می شود اگرچه با سوزاندن چوب درختان سطحی از کربن هر چند کمتر از زمانی که سوختهای فسیلی سوزانده می شود تولید و روانه اتمسفر می شود.
بر اساس تعهد مطرح شده، اگر کشورها پوشش جنگلی شان را کاهش دهند (که این اقدام در نتیجه نابود کردن اراضی جنگلی با هدف تولید بیومس و سوزاندن آن صورت می گیرد) کربن از دست رفته باید بر اساس یک سری محاسبات پیچیده بررسی شود. این محاسبات تحت عنوان LULUCF (بهره برداری از زمین، تغییر بهره وری زمین و نواحی جنگلی) صورت می گیرد. اما واقعیت است که اندازه گیری کربن انباشته شده در زمین و اراضی جنگلی علمی نیست علم چندان دقیقی نیست و منتقدان سیستم محاسباتی LULUCF می گویند که این روش امکان بروز خطا در اندازه گیری ها را افزایش داده است.
حالا همه کارشناسان به 19 ژوئن چشم دوخته اند. در این روز وزرای زیست محیطی کشورهای اروپایی قوانینی را در زمینه LULUCF وضع می کنند. آنچه که در این روز روی خواهد داد نقش بسیار مهمی در متعهد باقی ماندن اروپا نسبت به توافق پاریس ایفا می کند.
البته هانا موات ابراز نگرانی کرده که کشورهایی که قصد دارند استفاده از چوب را جایگزین سوخت اتمی و ذغال سنگ کنند در حال لابی کردن بوده و تلاش می کنند قوانین به گونه ای تصویب شود که راه برای ادامه فعالیتهای بحث برانگیزشان همچنان باز باقی بماند.
مترجم: مهدی پیرگزی
منبع: newscientist
No tags for this post.