درحالیکه انتظار می رود، تأثیر این ژن ها بر هوش "محدود و کم" باشد – طیف گسترده ای از عوامل شناخته شده با هوش بهر (IQ) و هوش عمومی در ارتباط هستند – با این حال، این کشف می تواند به محققان در شناسایی عوامل تأثیرگذار در هوش و تعقل کمک کند.
در این پژوهش به رهبری دانیل پستوما از مرکز پزشکی دانشگاه Vrije در آمستردام، داده های ژنومی موجود از 80 هزار فرد بزرگسال و خردسال اروپایی تبار ترکیب شده و محققان، جهش هایی را در 52 ژن شناسایی کردند که مرتبط با نمرات هوش است.
این پژوهش با استفاده از دو شکل متفاوت آنالیز ژنتیکی انجام شد؛ یک روش آنالیز، جهش ها در یک گروه شامل 22 ژن متفاوت را شناسایی کرد. روش دوم که به جای تهیه نقشه از جهش های خاص، تمامی ژن ها را مورد مقایسه قرار داده بود، مجموعه ای از 47 ژن را شناسایی کرد که 17 ژن آن در آنالیز اول نیز شناسایی شده بودند.
در نهایت مشخص شد، 40 ژن از مجموع تمامی ژن های کشف شده در هر دو روش آنالیز، در مطالعات قبلی به عنوان عوامل دخیل در هوش عنوان نشده بودند.
برای بررسی مجدد یافته های این پژوهش، محققان نتایج بدست آمده را با یک مطالعه ژنومی دیگر مورد مقایسه قرار دادند. محققان از سطح آموزش به عنوان تخمینی برای نمرات هوش استفاده کردند. تقریبا تمامی جهش هایی که در مطالعه قبلی شناسایی شده بودند، بار دیگر ارتباط آنها با هوش مشخص شد؛ درحالیکه 15 ژن از 47 ژنی که در آنالیز دوم شناسایی شده بودند، در این مطالعه نیز ظهور پیدا کردند.
یکی از قوی ترین ارتباطات میان ژنتیک و هوش، جهش شناسایی شده در ژن FOXO3 بود. این ژن بخشی از مسیری است که باعث مرگ سلول درنتیجه استرش شیمیایی خاصی می شود.
در عین حال، تیم تحقیقاتی موفق به کشف ارتباطات دیگری میان ژن ها و ویژگی های مرتبط با شاخص توده بدنی، اسکیزوفرنی و بیماری آلزایمر شدند.
نتایج این پژوهش در Nature Genetics منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: sciencealert
No tags for this post.