محمد حسین عزیزی رئیس انجمن صنایع غذایی ایران گفته است، تنها تفاوت انواع نوشابههای گازدار در مواد رنگی به کار رفته در آن‌هاست و مقدار آب، شکر، اسید، اسانس، گاز و مواد نگهدارنده آنها تقریباً یکسان است.
او در توضیح علت شفافیت نوشابههای سفید و ارتباط آن با افزودنی‌های خاص می‌گوید؛ آب مورد استفاده برای ساخت تمامی نوشابه‌ها چندین بار تصفیه می‌شود، به همین دلیل نوشابههای سفید بدون هیچ گونه رسوب و کدورتی هستند، این نکته در مورد نوشابههای رنگی هم وجود دارد اما به دلیل استفاده از رنگ در آنها دیده نمی‌شود. بنابراین، مصرف نوشابههای سفید در اولویت قرار دارند و از بین نوشابههای حاوی مواد افزودنی رنگی، نوشابههای نارنجی بهتر از نوشابههای سیاه هستند.
او همچنین درباره اعتیادآور بودن نوشابههای سیاه گفت؛ در نوشابه های سیاه غیر الکلی پودر دانه های گیاه «کولا» به کار می‌رود که حاوی کافئین، تئوبرومین و درصدی تانن است و رنگ قرمز قهوه ای دارد. کافئین ماده ای محرک است و باعث رفع خستگی می‌شود اما به دلیل میزان بسیار کم آن در نوشابه های سیاه، خاصیت اعتیادآوری آن بسیار ضعیف است به‌طوری که کافئین موجود در یک لیوان نوشابه سیاه کمتر از قهوه و تقریباً برابر با یک لیوان چای غلیظ است.
محمد حسین عزیزی درباره به کارگیری گازوئیل در تهیه گاز نوشابه توضیح داد: برای تهیه گاز کربنیک نوشابه از هر سوخت فسیلی می‌توان استفاده کرد که یکی از راههای آن سوزاندن گازوئیل است. دود ناخالص حاصل از سوزاندن گازوئیل را که حاوی گاز کربنیک و گازهای زائد است درون محلول‌های تصفیه کننده مختلفی هدایت میکنند تا مواد زائد آن جدا شود و در آخر گاز کربنیک بی بو و بی رنگ را با فشار مشخصی وارد کپسول کرده و برای تولید نوشابه استفاده میکنند.
غزال غضنفری
No tags for this post.