دکتر مهدی الیاسی گفته است بدون وجود حامیان مالی ریسکپذیر که از شرکتهای دانشبنیان حمایت کنند، نمیتوان در اقتصاد دانش بنیان انتظار پیشرفت داشت.
او گفته است که بر اساس ماده ۴۳ مصوبه هیات وزیران میزان ۱۰ هزار میلیارد برای شرکت های دانش بنیان توسط هیأت وزیران به تصویب رسیده است. او در گفتوگو با خبرنگار مهر گفت: «شاخص GII که شاخص نوآوری است در دو الی سه سال اخیر بهبود پیدا کرده است؛ این شاخص روی تورم و در وارد شدن کشور به تولید محصولات دانش بنیان تأثیر داشته است».
دور نشدن از اقتصاد نفتی یکی از آفتهای مهم اقتصاد دانشبنیان است و اگر بنا باشد به سرعت مناسبی از اقتصاد نفتسوز دور شویم باید هرچه سریعتر توسعه علمی و کاربردهای آن انجام شود. ضرورت اینکار جذب سرمایههای مالی و بازسازی بازار سرمایه برای توسعه اقتصاد دانشبنیان است است و در این صورت میتوان به رهایی از چنگال نفت امیدوار بود. الیاسی گفته است:« در ۱۰-۵ سال میتوانیم اقتصاد کشور را بر پایه دانش نزدیک کنیم؛ ما اکنون از نظر فناوری جزء ۲۰ کشور برتر دنیا هستیم. اما از نظر اقتصاد دانشبنیان جزء ۲۰ کشور هم نیستیم که با این برنامههایی که داریم امیدواریم تا ۵ یا ۱۰ سال آینده جزء ۲۰ کشور اول شویم. انتظار داریم که به کره برسیم البته که کره هم در حال پیشرفت است».
محقق کردن فضای کسب و کار وحمایتهای از استارتآپهای دانش محور یکی دیگر از کارهایی است که باید در این زمینه انجام شود تا تولید ثروت بر مبنای علم در کشور رواج پیدا کند. مقابله با اقتصاد رانتی و فساد مالی و همچنین اقتصاد دلالی یکی دیگر از راهکارهای تقویت اقتصاد دانشبنیان است. اما این موضوعی است که در ۸ تا ۱۰ سال گذشته و برای تحقق این امر باید به شرکتهای دانشبنیان، نوآوری و بزرگ شدن این شرکتها توجه کرد. او همچنین گفته است باید به نوآوریها و ملزومات بازار هم توجه شده و صرفا بر نوآوری درون زا تکیه نکنیم. بر همین اساس میتوان انتظار داشت اگر واقعا فضا و امکانات پژوهشهای پایه در کشور فراهم شودف نتایج این پژوهشها میتوانند در رونق اقتصادی کشور تاثیر فراوان داشته باشند. اما در حال حاضر امکانات پژوهشی روزآمد در کشور به اندازه کافی وجود ندارد و طرحهای کلان علمی کشور همچون رصدخانه ملی یا شتاب دهنده ملی با رکود مواجه هستند.
غزال غضنفری
No tags for this post.