دکتر محمدحسین ایمانی خوشخو، سرپرست دانشگاه علم و فرهنگ، رئیس پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی، رئیس هیئت‌مدیره انجمن علمی گردشگری ایران به مناسبت روز جهانی گردشگری یاداشتی نوشته است. او در این یادداشت عنوان کرده است که امروز گردشگری به‌عنوان صنعتی پویا و اقتصادی پایدار شناخته می‌شود که می‌تواند با ایجاد فرصت‌های شغلی، توسعه منطقه‌ای و ارزآوری، نقشی مهمی در رشد اقتصاد ملی ایفا کند. در این یادداشت آمده است:
به گزارش خبرگزاری سینا، روز جهانی گردشگری در تقارن با جشن ملی مهرگان و شکوه طبیعت پاییزی ایران، فرصتی است مغتنم تا ظرفیت‌های بی‌بدیل این سرزمین را در عرصه گردشگری به جهان معرفی کنیم. ایران با تمدنی هفت هزارساله، تنوع طبیعی و فرهنگی کم‌نظیر و مردمی مهمان‌نواز، گنجینه‌ای ارزشمند برای دوستداران سفر است.
اما گردشگری تنها یک تجربه فرهنگی و طبیعی نیست؛ امروز گردشگری به‌عنوان صنعتی پویا و اقتصادی پایدار شناخته می‌شود که می‌تواند با ایجاد فرصت‌های شغلی، توسعه منطقه‌ای و ارزآوری، نقشی مهمی در رشد اقتصاد ملی ایفا کند. ایران با تنوع اقلیمی، جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی و ظرفیت‌های بومی می‌تواند در زمره مهم‌ترین مقاصد گردشگری جهان قرار گیرد و به یکی از پایه‌های توسعه پایدار اقتصادی تبدیل شود.
انجمن علمی گردشگری ایران بر این باور است که دستیابی به این جایگاه، نیازمند توجه به اصول گردشگری پایدار است؛ اصولی که بر حفاظت از محیط‌زیست، صیانت از میراث‌فرهنگی، بهره‌مندی جوامع محلی از منافع گردشگری و گسترش همکاری‌های بین‌المللی استوار است. تنها در این مسیر است که می‌توان هم‌زمان هم به رونق اقتصادی رسید و هم‌ارزش‌های فرهنگی و طبیعی ایران را برای نسل‌های آینده حفظ کرد.
در این روز، ملت بزرگ ایران با پیامی سرشار از صلح، دوستی و شادی، جهانیان را به تجربه سفر به این سرزمین دعوت می‌کند؛ سفری که هم لذت کشف زیبایی‌های طبیعی و فرهنگی ایران را در پی دارد و هم مشارکت در مسیر توسعه پایدار جهانی.
هرچند این نکته که زیرساخت‌های گردشگری در بسیاری از نقاط کشور نیازمند تقویت و حمایت جدی‌تری از جوامع محلی باید صورت گیرد نیز جای تأمل دارد، تا آنان سهم واقعی خود را از رونق گردشگری دریافت کنند. آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص، توسعه فناوری‌های نوین گردشگری، تسهیل شرایط برای سفر گردشگران خارجی و توجه به حفاظت از محیط‌زیست و میراث‌فرهنگی، همه ضرورت‌هایی هستند که نباید از آن‌ها غافل شویم.
گردشگری اگر درست مدیریت نشود، می‌تواند به تخریب منابع طبیعی و فرسایش فرهنگی بینجامد؛ اما اگر با نگاه علمی و پایدار هدایت شود، همگان از آن سود خواهند برد: گردشگران با خاطره‌ای شیرین بازمی‌گردند، جوامع محلی زندگی بهتری خواهند داشت، و طبیعت و فرهنگ برای آینده حفظ می‌شود.