این مطالعه جهانی توسط موسسه تحقیقات گرمسیری اسمیتسونیان (STRI) در پاناما و با همکاری محققان و مردم انجام شد. بالغ بر 3000 کرم کاترپیلار سبز رنگ پلاستیکی در 31 سایت مختلف در سراسر دنیا قرار گرفته و پس از 18 روز جمع آوری شدند.
دکتر ایو باست، مدیر بخش ForestGEO در موسسه تحقیقات گرمسیری اسمیتسونیان تأکید کرد: این کاترپیلار مصنوعی از روی حشره geometrid moth طراحی شده و در سایت های مختلف در سراسر جهان قرار داده شدند تا بتوانیم الگوهای جهانی شکار را مورد ارزیابی قرار دهیم.
از این طریق دانشمندان توانستند با بررسی علامت ها و نشان های موجود بر روی بدن کاترپیلارهای مصنوعی، تعداد حملات توسط شکارچیان را مشخص کنند؛ به عنوان مثال، امکان تمایز قائل شدن بین جای منقار یک پرنده از جای دندان یک موش بر روی بدن کرم مصنوعی برای محققان فراهم شد.
(تصویر: Chung Yun Tak)
نتایج این مطالعه که در مجله ساینس منتشر شد نشان می دهد، زندگی کردن در مناطق استوایی و در ارتفاع پایین تر، بسیار خطرناک تر از زندگی در مناطق دارای آب و هوای سردتر است و با هر 100 متر کاهش ارتفاع، خطر حمله از سوی شکارچیان حدود 6.6 درصد کاهش پیدا می کرد.
براین اساس، سایت های گرمسیری خطرناک ترین مناطق (از لحاظ شکار) محسوب می شوند. در گرینلند، شانس شکار شدن یک کاترپیلار مصنوعی در هر روز تنها 13 درصد شانس شکار شدن همین حشره در مناطق استوایی است.
محققان در تحقیقات خود دریافتند، با دور شدن کرم های کاترپیلار از خط استوا، نرخ حملات به ازای هر درجه عرضه جغرافیایی (یا 111 کیلومتر)، 2.7 درصد کاهش پیدا می کند.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: Skynews
No tags for this post.