محققین دانشگاه فردوسی مشهد، به‌منظور ارزیابی کارایی مصرف نور، عملکرد و ماده خشک تولیدی گیاهان گندم زمستانه و چغندرقند در شرایطی که به صورت مخلوط تأخیری کشت شوند، مطالعه ای را انجام داده اند که نتایج آن می تواند در نزدیک کردن سیستم های کشاورزی به وضعیت پایدار، کمک موثری باشد.
در این پژوهش که در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شده، محققین فوق، چغندرقند و گندم را که هر دو از گیاهان زراعی مهم به حساب می آیند، در نسبت‌های مختلفی شامل 1 به 3، 2 به 3، 2 به 4 و 2 به 6 کشت نموده و سپس داده های به دست آمده گیاهان فوق را مورد مقایسه قرار دادند.
کشاورزی، یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های انسانی است که در آن از منابع طبیعی و مصنوعی مختلفی استفاده می‌شود. نتایج پژوهش محققین کشورمان نشان می‌دهد که در صورت کاشت محصولات مختلف به صورت مخلوط، کارایی استفاده از این منابع بهتر می گردد.
بر اساس نتایج این تحقیق، خصوصیات مختلف گیاهان فوق نظیر شاخص سطح برگ، میزان تشعشع عبور کرده از تاج پوشش گیاهی، کارایی مصرف نور، میزان تولید ماده خشک و در نهایت عملکرد تولیدی در واحد سطح می توانند به طور قابل توجهی تحت تأثیر کشت مخلوط تأخیری قرار گیرد.
در این تحقیق، بیشترین عملکرد تولیدی گندم و چغندرقند به‌ترتیب در کشت مخلوطی به دست آمد که در آن چغندرقند و گندم به ترتیب با نسبت های 2 به 4 کشت شده بودند.
همچنین طبق این نتایج که در مجله «پژوهش های زراعی ایران» وابسته به دانشگاه فردوسی مشهد انتشار یافته، بیشترین کارایی مصرف نور در گیاهان ذکرشده نیز در همین نسبت کشت مخلوط حاصل شد.
پژوهشگران مجری این طرح، بر اساس یافته‌های خود اشاره نموده اند که استفاده از کشت مخلوط تأخیری، راهکار مناسبی برای استفاده بهتر از منابع و افزایش عملکرد در مقایسه با کشت معمولی گونه‌های گیاهی پاییزه و بهاره می باشد.
گفتنی است، «کشت مخلوط» روشی برای کاشت محصولات مختلف به صورت همزمان یا با تاخیر نسبت به یکدیگر، در یک زمین واحد است.
گزارش: محمدرضا دلفیه
منبع: کوچکی، ع. و همکاران. 1395. بررسی کارآیی جذب و مصرف نور و عملکرد در کشت مخلوط تأخیری گندم زمستانه (Triticum aestivum) و چغندرقند (Beta vulgaris). پژوهش های زراعی ایران، 14(4): 557-539.
No tags for this post.