رئیس انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر:
رشد صنایع خلاق در گروی سرمایه‌گذاری خطرپذیر است

 

 

رئیس انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر رشد صنایع خلاق را در گروی سرمایه‌گذاری خطرپذیر دانست و گفت: در صنایع خلاق با محصولاتی مواجه هستیم که ارزش فرهنگی و ارزش اقتصادی دارند که باید آن را فرصتی برای توسعه اقتصادی کشور تلقی کرد.

 

به گزارش خبرگزاری سینا، سیدمحمدحسین سجادی‌نیری، رئیس انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر در دومین رویداد تخصصی صنایع خلاق و فرهنگی که امروز صبح در سالن کاظم آشتیانی دانشگاه علم و فرهنگ‌ برگزار شد، گفت: سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا همان ونچر کپیتال، به دلیل ماهیت جسورانه و کارآفرینانه خود، در نقطه‌ای وارد چرخه اقتصادی می‌شود که آینده کسب‌وکارها مبهم است و پذیرش ریسک بالا اهمیت دارد. این ویژگی، آن را به بستری جدی برای رشد صنایع خلاق تبدیل می‌کند.

وی افزود: صنایع خلاق ظرفیت بالایی برای تطبیق با سرمایه‌گذاری خطرپذیر دارند. این موضوع نه ‌تنها در فضای دانشگاهی و پژوهشی کشور جای بحث جدی دارد، بلکه می‌تواند به‌عنوان محور پایان‌نامه‌ها و تحقیقات علمی نیز مطرح شود زیرا تجربه جهانی نیز نشان می‌دهد پیوند این دو حوزه نتایج ارزشمندی به دنبال دارد.

وی اظهارکرد: در صنایع خلاق، با محصولاتی مواجه هستیم که علاوه بر ارزش فرهنگی ارزش اقتصادی دارند؛ همان “روییدن اقتصاد در زمین فرهنگ” است و باید آن را فرصتی برای توسعه اقتصادی کشور تلقی کرد.

وی خاطرنشان کرد: لازم است با استفاده از تجربه‌های موفق جهانی در ایران نیز الگویی بومی‌سازی‌شده طراحی کنیم تا صنایع خلاق بتوانند سهم واقعی خود را در اقتصاد ملی ایفا کنند.

وی یادآورشد: اکنون حداقل شش یا هفت مانع جدی در این حوزه وجود دارد که مهمترین آنها وابستگی شدید به نیروی انسانی خلاق، مشکل مقیاس‌پذیری و موانع مالکیت فکری و سانسور است؛ سه چالش اصلی که بیش از همه بر سر راه سرمایه‌گذاری خطرپذیر در صنایع خلاق ایستاده‌اند.

 

 

بیشتر بخوانید:

توسعه صنایع خلاق در دستور کار پارک‌های علم و فناوری کشور قرار گرفت

سینما نیروی محرک و پیشران صنایع خلاق است

نسبت به صنایع خلاق بی توجه نیستیم

صنایع خلاق نقش موثری حفظ هویت فرهنگی برعهده دارند

 

 

‌نیری گفت: سرمایه‌گذاری خطرپذیر معمولاً در کسب‌وکارهایی شکل می‌گیرد که قابلیت مقیاس‌پذیری بالایی دارند. این به آن معناست که بازدهی سرمایه باید به‌اندازه‌ای جهشی باشد که تمام ریسک‌ها را پوشش دهد؛ اما در صنایع خلاق، به دلیل وابستگی شدید به نیروی انسانی خلاق، بسیاری از فعالیت‌ها قابل کپی‌برداری یا مکانیزه شدن نیستند و همین موضوع سرمایه‌گذاران را با تردید جدی مواجه می‌کند.

رئیس انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر افزود: مشکل مقیاس‌پذیری به‌ویژه در صنایع سنتی خلاق که با هنرهای دستی و تجسمی پیوند خورده و هنوز با فناوری اطلاعات ممزوج نشده‌اند، پررنگ‌تر است. یکی دیگر از موانع اصلی، ضعف در نظام مالکیت فکری و برخی محدودیت‌ها یا سانسورهاست که مانع جدی برای جذب سرمایه‌های جسورانه در این حوزه محسوب می‌شوند.

وی خاطرنشان کرد: این چالش‌ها تنها مختص ایران نیست. در جهان نیز سرمایه‌گذاری خطرپذیر در حوزه صنایع خلاق همواره با ابهام همراه بوده، اما تجربه‌های موفقی وجود دارد. به عنوان مثال شرکت اکسل پارتنرز روی کسب‌وکارهایی چون سوپرسل (فعال در حوزه گیم با ارزشی حدود ۱۳ میلیارد دلار)، وکس مدیا (در حوزه تولید محتوا) و فب‌هتلز (زنجیره هتل‌های اقتصادی در هند) سرمایه‌گذاری کرده و نتایج قابل‌توجهی به دست آورده است. همچنین در فنلاند شرکت‌هایی همچون روویو (سازنده بازی و انیمیشن انگری‌بردز) و سوپرسل از دل همین اکوسیستم رشد کردند. در همین راستا، آی‌پی‌آر وی‌سی به‌عنوان یک سرمایه‌گذار خطرپذیر ویژه صنایع خلاق در فنلاند تأسیس شد.

وی عنوان کرد: به اعتقاد من سرمایه‌گذاری خطرپذیر در صنایع خلاق امکان‌پذیر است، مشروط بر آن‌که تعریف دقیقی از مقیاس‌پذیری در این حوزه ارائه کنیم. مقیاس‌پذیری در صنایع خلاق الزاما در تولید اتفاق نمی‌افتد، بلکه در مدل کسب‌وکار و زنجیره ارزش معنا پیدا می‌کند.

وی توضیح داد: یکی از این ظرفیت‌ها، “استراتژی پنجره‌ای” است؛ یعنی یک محصول خلاق می‌تواند در بازه‌های زمانی متفاوت و رسانه‌های مختلف عرضه شود. راهکار دوم، “مرچندایزینگ” یا بازارپردازی است. یک محصول خلاق علاوه بر عرضه اصلی، می‌تواند در قالب کمیک، عروسک، اسباب‌بازی یا حتی طراحی لباس بازآفرینی و تجاری‌سازی شود. این موضوع فرصت مقیاس‌پذیری و تنوع‌بخشی به درآمدزایی را برای کسب‌وکارهای خلاق فراهم می‌کند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا