او پس از مدتي به همراه پدر رهسپار بغداد شد و از محضر دانشمندان نامآوري همچون ابن خَشّاب و ابوالبركات ابن الانباري استفاده برد و از عالماني نظير يحيى بن ثابت و احمد بن مبارك نيز حديث شنيد. او در همهي علوم متدوال زمان خود از جمله فقه، تفسير قرآن، طب و نجوم از مهارتي بسيار برخوردار بود و اشعاري دلنشين ميسرود و به زبانهاي فارسي، تركي، رومي، هندي و ارمني تسلط داشت. ابن دَهّان را در هوش، دانش، فروتني و بردباري و چيرهدستي در علوم متداول زمان ستودهاند. گفتهاند كه هيچگاه خشمگين نشد و حتي آنگاه كه به عمد ميخواستند وي را به خشم آورند موفق نگرديدند. اگرچه از آثار ابن دهّان جز چند قصيده، اثري ديگر باقي نمانده است، اما برخي از مورخان معتقدند كه او در علم نحو نيز داراي تأليفاتي است. ابن دَهّان سرانجام در هشتاد سالگي در بغداد درگذشت و در همان شهر به خاك سپرده شد.
منبع:راسخون
No tags for this post.