سیناپرس: رخداد گرمای پلیوسن- ائوسن تقریبا 55.8 میلیون سال قبل اتفاق افتاد و برای حدود 170 هزار سال کره زمین را تحت تأثیر قرارداد. این رخداد که طی آن دمای زمین تا 5 درجه سانتیگراد افزایش یافت به تغییر شدید در چرخه کربن زمین مرتبط دانسته میشود که تأثیرش در فسیلهای بهجامانده از آن دوران دیده میشود. حالا محققان دانشگاه یوتا دریافتهاند آن رخداد گرمایشی براثر دو انفجار جداگانه کربن به جو زمین رخداده است.
این کشف به این معنا است که میتوان از این رخداد گرمایشی حدسهایی برای آینده روند گرمایش جهانی زد. خبر خوب دراینباره این است که زمین و بیشتر گونههایش از این رخداد جان سالم به دربردهاند اما حداقل هزاران سال طول میکشد تا زمین بتواند اثرات افزایش دمای 5 تا 8 درجه سانتیگرادی را خنثی کند.
گیب بوئن ژئو شیمیدان دانشگاه یوتا میگوید:« نکته مثبت این است که زمین به راهش ادامه میدهد و در شعلههای سوزان از بین نمیرود بلکه راهی برای درست کردن ماجرا مییابد. بوئن نویسنده ارشد مقاله این مطالعه است که در مجله Nature Geoscience به چاپ رسیده است، در ادامه میگوید:«در این مورد تقریبا 200 هزار طول کشیده تا اوضاع به وضعیت سابق برگردد.» بوئن و گروهش گزارش کردند که در نمونههای بهدستآمده از سنگهای کربناته و آهکی در پارک ملی وایومینگ ایالت یوتا شواهدی وجود دارد که نشان میدهد گرمایش جهانی زمانی بین 55.5 تا 55.3 میلیارد سال طول کشیده است.
در این دوران بهطور متوسط 990 میلیون تن کربن وارد جو زمین شده است که احتمالا در دورههای کوتاه با نرخ بیشتر تا 10 برابر اتفاق افتاده است. از انقلاب صنعتی تابهحال سوزاندن سوختهای فسیلی باعث رها شدن سالانه 3 میلیارد تن دیاکسید کربن در جو زمین شده است. این مطالعه نشان میدهد که هر انفجار کربنی در جو زمین مدتها زمان لازم داشته تا اثرش را نشان دهد و البته مدتها طول کشیده تا اثرش خنثی شود. مطالعات پیشین هم اثر کربن در این دوره گرمایش زمین را نشان داده بودند. در طول این دوران افزایش دمای زمین باعث بخار شدن بیشتر آب دریاها و رطوبت بیشتر هوا شده بود، گرمای زیاد آب دریاها باعث انقراض 35 تا 50 درصد گونههای آب زی آن دوران شدند. دلایل مختلفی برای افزایش سطح کربن در آن دوران برشمرده میشود ازجمله فوران آتشفشانی، آتشسوزیهای عظیم، یا رها شدن ناگهانی متان در جو زمین از منبعی ناشناخته و زیرزمینی است.