سیناپرس: رخداد گرماي پليوسن- ائوسن تقريبا 55.8 ميليون سال قبل اتفاق افتاد و براي حدود 170 هزار سال کره زمين را تحت تأثیر قرارداد. اين رخداد که طي آن دماي زمين تا 5 درجه سانتی‌گراد افزايش يافت به تغيير شديد در چرخه کربن زمين مرتبط دانسته می‌شود که تأثیرش در فسیل‌های به‌جامانده از آن دوران ديده می‌شود. حالا محققان دانشگاه يوتا دریافته‌اند آن رخداد گرمايشي براثر دو انفجار جداگانه کربن به جو زمين رخ‌داده است.
اين کشف به اين معنا است که می‌توان از اين رخداد گرمايشي حدس‌هایی براي آينده روند گرمايش جهاني زد. خبر خوب دراین‌باره اين است که زمين و بيشتر گونه‌هایش از اين رخداد جان سالم به دربرده‌اند اما حداقل هزاران سال طول می‌کشد تا زمين بتواند اثرات افزايش دماي 5 تا 8 درجه سانتی‌گرادی را خنثي کند.
گيب بوئن ژئو شیمی‌دان دانشگاه يوتا می‌گوید:« نکته مثبت اين است که زمين به راهش ادامه می‌دهد و در شعله‌های سوزان از بين نمی‌رود بلکه راهي براي درست کردن ماجرا می‌یابد. بوئن نويسنده ارشد مقاله اين مطالعه است که در مجله Nature Geoscience به چاپ رسيده است، در ادامه می‌گوید:«در اين مورد تقريبا 200 هزار طول کشيده تا اوضاع به وضعيت سابق برگردد.» بوئن و گروهش گزارش کردند که در نمونه‌های به‌دست‌آمده از سنگ‌های کربناته و آهکي در پارک ملي وايومينگ ايالت يوتا شواهدي وجود دارد که نشان می‌دهد گرمايش جهاني زماني بين 55.5 تا 55.3 ميليارد سال طول کشيده است.
در اين دوران به‌طور متوسط 990 ميليون تن کربن وارد جو زمين شده است که احتمالا در دوره‌های کوتاه با نرخ بيشتر تا 10 برابر اتفاق افتاده است. از انقلاب صنعتي تابه‌حال سوزاندن سوخت‌های فسيلي باعث رها شدن سالانه 3 ميليارد تن دی‌اکسید کربن در جو زمين شده است. اين مطالعه نشان می‌دهد که هر انفجار کربني در جو زمين مدت‌ها زمان لازم داشته تا اثرش را نشان دهد و البته مدت‌ها طول کشيده تا اثرش خنثي شود. مطالعات پيشين هم اثر کربن در اين دوره گرمايش زمين را نشان داده بودند. در طول اين دوران افزايش دماي زمين باعث بخار شدن بيشتر آب دریاها و رطوبت بيشتر هوا شده بود، گرماي زياد آب دریاها باعث انقراض 35 تا 50 درصد گونه‌های آب زي آن دوران شدند. دلايل مختلفي براي افزايش سطح کربن در آن دوران برشمرده می‌شود ازجمله فوران آتش‌فشانی، آتش‌سوزی‌های عظيم، يا رها شدن ناگهاني متان در جو زمين از منبعي ناشناخته و زیرزمینی است.
No tags for this post.