آیا هوش مصنوعی میتواند دوست خوبی برای کودک باشد؟

هوش مصنوعی روز به روز وارد جنبههای بیشتری از زندگی ما میشود و حالا گزارشهای تازه نشان میدهند که برخی کودکان و نوجوانان هوش مصنوعی را به عنوان جایگزین دوست صمیمی خود انتخاب میکنند.
به گزارش خبرگزاری سینا به نقل از اینترنت مترز، حاکی از آن است که تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان در حال استفاده از چتباتهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT، Character.AI و MyAI هستند. البته تا به اینجای کار مشکل خاصی نیست اما بخش نگران کننده ماجرا از جایی شروع میشود که آنها هوش مصنوعی را به عنوان دوست صمیمی خود انتخاب کردهاند.
در یک نظرسنجی که از هزار کودک 9 تا 17 ساله انجام شده، 67 درصد گفتند که به طور منظم با این چت باتها صحبت میکنند. بدتر اینکه 35 درصد آنها معتقد بودند صحبت کردن با هوش مصنوعی مانند صحبت با دوست واقعی است. 12 درصد هم گفتهاند که دلیل اصلیشان برای صحبت با هوش مصنوعی این است که در دنیای واقعی تنها هستند و کسی را ندارند تا با او صحبت کنند. بدتر این که یک پسر 13 ساله در این تحقیق گفته که احساس میکند با یک انسان واقعی صحبت میکند نه یک AI.
همدردی هوش مصنوعی با کودکان
محققان زمانی که نقش یک کودک آسیب پذیر را بازی کردند، متوجه شدند که برخی از این چتباتها تلاش میکنند با کاربر همدردی کنند و حتی با او رابطه عاطفی برقرار کنند. آنها در مورد خاطراتی که هرگز اتفاق نیفتاده صحبت میکنند و میگویند به یاد دارم زمانی که همسن تو بودم همین احساس را داشتم. این کار باعث شده اعتماد نوجوانان جلب شود و به چت باتها وابسته شوند.
محققان میگویند این همدردیهای بیش از حد ممکن است باعث شود بچهها نتوانند تشخیص دهند که طرف صحبتشان یک ماشین است نه انسان. آنها هشدار دادهاند که چت باتها به سرعت در حال تبدیل شدن به بخشی از زندگی کودکان هستند، اما والدین و مدارس هیچ آموزش و ابزاری برای مدیریت این شرایط ندارند.
خطر هوش مصنوعی برای آینده کودکان
در نظر داشته باشید که شاید چت باتها بتوانند با احساس همدردی بخشی از مشکلات کودکان را برطرف کنند، اما باز هم این کار باعث نمیشود که برای آینده کودکان خطرناک نباشند. وابستگی کودکان و نوجوانان به چت باتها خطر زیادی برای آینده آنها خواهد داشت. زمانی که آنها به جای تعامل با انسان واقعی به هوش مصنوعی عادت کنند، مهارتهای اجتماعی در آنها شکل نمیگیرند چرا که چت باتها نه میتوانند قضاوت کنند، نه ناراحت شوند و نه ارتباط انسانی برقرار میکنند.
مشکل بزرگتر این است که مرز بین واقعیت و خیال برای کودکان کم سن و سالتر از بین میرود. اگر تصور کنند که هوش مصنوعی یک دوست واقعی است، ممکن است در بزرگسالی هم در تشخیص روابط ناسالم دچار مشکل شوند.
از طرفی، وابستگی عاطفی به هوش مصنوعی باعث میشود که کودکان نتوانند با همسن و سالان خود ارتباط برقرار کنند یا بیش از حد به تکنولوژی وابسته شوند. اتفاقی که خطر زیادی برای آینده نسل بعدی بشر خواهد داشت.