روایت هنر در دوران پس از آتش‌بس/3
هنر خیابانی پس از بحران، زبانی برای امید و مقاومت
در روزهایی که شهرها از زیر سایه تهدید بیرون می‌آیند، دیوارنگاره‌ها، نقاشی‌های خیابانی و اینستالیشن‌های شهری نقش کلیدی در بازتاب رنج و دمیدن امید ایفا می‌کنند. این هنرها به مردم یادآوری می‌کنند که شهر هنوز زنده است و می‌تواند دوباره نفس بکشد. در پرونده «روایت هنر در دوران پس از آتش‌بس» چت‌جی‌پی‌تی نگاهای دارد نقش این دیوارنگاره‌ها.
زخم‌های شهر، بوم‌های تازه هنرمندان
به گزارش خبرگزاری سینا، دیوارهای ترک‌خورده، ساختمان‌های سوخته یا جداره‌های خالی شهر، در نگاه هنرمندان به بوم‌هایی برای ثبت حقیقت بدل می‌شوند. پس از بحران، نخستین آثاری که در فضای عمومی پدیدار می‌شوند، اغلب نشانه‌ای از مواجهه مستقیم با درد و ویرانی‌اند. نقاشی‌های دیواری که اندوه را به تصویر می‌کشند، چهره‌هایی که به یاد از دست‌رفتگان ترسیم می‌شوند، یا حتی رنگ‌هایی که بر دیوارهای آسیب‌دیده پاشیده می‌شوند، همه روایتی از رنج جمعی هستند که به چشم مردم معنا می‌دهند. این هنرها گذشته را پاک نمی‌کنند، بلکه کمک می‌کنند زخم‌ها دیده شوند و شهر با گذشته‌اش صادق باشد. در واقع، دیوارنگاره‌ها نخستین صفحات تاریخ‌نگاری بصری یک شهر پس از بحران‌اند.
بازگشت زندگی با رنگ، طرح و نور
هنر شهری اما فقط برای ثبت درد نیست. همان‌طور که روزها می‌گذرند و مردم آرام‌آرام به خیابان‌ها بازمی‌گردند، دیوارنگاره‌ها نیز تغییر می‌کنند. هنرمندان طرح‌هایی خلق می‌کنند که شاخه‌های سبز، پرندگان در پرواز و آدم‌هایی با چهره‌های امیدوار را نشان می‌دهند. حتی اینستالیشن‌هایی که شب‌ها با نور ملایم جان می‌گیرند، به رهگذران یادآوری می‌کنند که زندگی همچنان جاری است.
بیشتر بخوانید:
هنر چگونه سوگ را به فرصتی برای همدلی و بازسازی روانی تبدیل می‌کند؟
چگونه آثار هنری بحران را ثبت و تاب‌آوری را تقویت می‌کنند؟
این تغییر تدریجی از تصاویر غمگین به رنگ‌های شادتر، از نمادهای ماتم به جلوه‌های سرزندگی، خودش یک فرایند روان‌درمانی عمومی برای شهر و ساکنانش است. مردم وقتی می‌بینند دیوارهای خاکستری‌شان دوباره با رنگ زنده شده، احساس می‌کنند می‌توان دوباره ساخت، دوباره خندید و دوباره زندگی کرد.
هنری که شهر را به یاد مقاومتش می‌اندازد
برای خبرنگاران، این هنرها فرصتی هستند تا تاریخ زنده شهر را روایت کنند؛ دیواری که دیروز تصویر سوگ داشت و امروز جوانه زده، داستان مقاومت را از زبان تصویر می‌گوید.برای هنرمندان، این بوم‌های شهری امکانی است تا هنرشان مستقیماً بر جان مردم بنشیند و در بازسازی امید سهم داشته باشد.برای دانشجویان و پژوهشگران، مطالعه هنر شهری پس از بحران می‌تواند ابعاد اجتماعی، روانی و حتی اقتصادی بازسازی را آشکار کند.و برای مسئولان، حمایت از پروژه‌های دیوارنگاری و نورپردازی خلاقانه، به معنای سرمایه‌گذاری در بازسازی روحی شهروندان است. دیوارنگاره‌ها به ما می‌گویند این شهر نه تنها زخم برداشته، بلکه با همان زخم‌ها ایستاده است؛ و حالا آماده است که دوباره جان بگیرد.
*این گزارش برگرفته از توضیحات ارائه‌شده توسط ChatGPT است.
*تصویر این گزارش توسط هوش مصنوعی Copilot طراحی و اجرا شده است.
