رضا کیانیان، بازیگر شناخته شده سینما معتقد است با توجه به این نکته که فضای مجازی در عصر امروز به نوعی به زیستگاه روزمره انسان تبدیل شده است؛ مانند هر پدیده نوظهوری نیاز به فرهنگسازی و آموزشِ چگونگی بهرهبرداری از این فضا دارد.
پریسا ساسانی: رضا کیانیان بازیگر شناخته شده که به عنوان نویسنده کتابهایی را درباره سینماگران به چاپ رسانده است؛ از جمله هنرمندان دغدغهمند در حوزههای مختلف به خصوص محیط زیست است که برای ارتقای فهم زندگی و نوع زیست دنیای پیرامون خود فعالیتهای بسیاری را به انجام رسانده است که میتوان به تلاش او برای کمپینهای مختلف محیط زیستی به خصوص جمع کردن بیش از یک میلیون و 700 هزار امضا اشاره کرد که این تلاش به یک مطالبه ملی تبدیل و منتج به کمک 3 میلیون دلاری ژاپن برای دریاچه ارومیه شد.
رضا کیانیان با بیان این مطلب که فضای مجازی این روزها بخش مهمی از زیستگاه زندگی روزمره انسانها شده است؛ در گفتوگوی اختصاصی با خبرگزاری سینا، گفت: من هیچ زمان پیشگویی را دوست نداشتم و اساسا پیشگو هم نیستم اما میتوان پیشبینی کرد که اگر فضای مجازی توسط خودِ مردم مدیریت نشود؛ آسیبهای بسیاری به زیست کشور وارد میشود که به اعتقاد من این مهم نیازمند فرهنگسازی و آموزشِ چگونگی بهرهبرداری از این فضا است و متاسفانه از سوی نهادهای فرهنگی جز با ایجاد محدودیت هیچ نوه آموز و فرهنگسازی صورت نگرفته است.
وی در ادامه گفت: شبکههای اجتماعی و فضای مجازی مانند هر پدیده نوظهوری مانند یک اسب سرکش میماند که باید آن را رام کرد که در غیر این صورت این فضای مجازی است که به صورت افسار گسیختهای زندگی بشر را میبلعد. که به گمانم هر دوی این دو برخورد با فضای مجازی در کشور ما وجود دارد. من به عنوان یک فرد، یک شهروند، یک هموطن سعی میکنم از فضای مجازی به عنوان یک امکان استفاده کنم تا حرفها و دیدگاه و دغدغههای خود را بیان کنم.
این بازیگر سینما اظهار داشت: فضای مجازی یک کهکشان بی انتها است و محدودیت پذیر نیست و مسئولانی که به جای آموزش به اصلاح اقدام به صیانت میکنند، نمی دانند که فضای مجازی آنها را میبلعد. به همین دلیل بهتر است فضای مجازی را رام کنند و به جای فیلتر راه صحیح آموزش را در پیش بگیرند.
رضا کیانیان در پایان خاطرنشان کرد: در حیات زندگی اجتماعی ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی چهارده رئیس جمهور با هشت سال و چهار سال زمامداری امور روی کار آمدند که همگی هم دغدغه فرهنگ داشتند. اما این همه دغدغهمندی به کجا رسید و اکنون کجای آن ایستادهایم؟ با نگاهی به آمار انواع جرم در کشور به این نتیجه میتوان رسید که فرهنگ در این مملکت به جایی نرسیده است. بنابراین امیدوارم هرچه زودتر در جهت فرهنگسازی درهمه زمینهها اقدام ایجابی به جای سلبی داشته باشند. به خصوص که پدیدههای نوظهور مانند هوش مصنوعی و غیره در فضای مجازی یکی پس از دیگری از راه میرسند و منتظر زمان نمی مانند.