این کیسه پلاستیکی همه چیزهایی که یک جنین برای زنده ماندن نیاز دارد، از جمله گردش خون غنی از مواد غذایی و ساک محافظ مایع آمنیوتیک را فراهم می‌کند. مایع آمنیوتیک از مادر تراوش می‌شود و ابتدا فقط حاوی آب و الکترولیت‌ها است ولی از حدود دوازده تا چهارده هفتگی پروتئین ، کربوهیدرات ، چربی ، فسفولیپید و اوره نیز بداخل آن اضافه می‌شود H. متخصصان امیدوارند این رویکرد روزی به بچه‌های نارس انسان شانس بیشتری برای زندگی بدهد.
آزمایش‌های انسانی این رحم مصنوعی ممکن است ظرف چند سال آینده آغاز شود، اما قبل از آن آزمایش‌های بیشتر حیوانی برای امنیت آن نیاز خواهد بود. براساس نتایج این تحقیق که در Nature Communications منتشر شده است، تیم محققان بیمارستان کودکان فیلادلفیا می‌گویند، این رحم مصنوعی قرار نیست جایگزین رحم مادر شده یا محدودیت‌های بارداری و زنده ماندن را بیشتر کند، بلکه فقط به دنبال جایگزینی برای ارائه با بچه‌هایی است که زودتر به دنیا آمده‌اند. در حال حاضر بچه‌هایی که بسیار زودتر و حدود 23 هفته‌ای به دنیا می‌آیند، در داخل اینکیباتور قرار گرفته و با یک شلنگ نفس می‌کشند که ممکن است کامل شدن ریه‌شان را با خظر مواجه کند.
لوله های آبی رنگ مایع آمینیوتیک و لوله های قرمز رنگ مایع خون را از طریق بند ناف به بره می رسانند
رحم کیسه پلاستیکی
این پلاستیک که «رحم کیسه زیستی» نام‌گذاری شده است، ترکیبی از آب گرم و نمک شبیه مایع آمنیوتیک برای جمایت و حفاظت از جنین است. این مایع توسط جنین در حال رشد تنفس شده وخورده می‌شود، همان‌طور که به صورت طبیعی در رحم مادر اتفاق می‌افتد. چندین گالن از مایع به طور مداوم به درون این کیسه پمپ می‌شود تا تازگی این مایع حفظ شود.
بره درون کیسه نمی‌تواند مواد غذایی و اکسیژن را از طریق جفت مادرش دریافت کند، درعوض به ماشین مخصوصی ولوله آن متصل می‌شود که این وظیفه را انجام می‌دهد. قلب بره کوچک همه زحمت پمپاز را می‌کشد و خون قدیمی استفاده شده را به بیرون فرستاده تا قبل از بازگشت دوباره به بدن احیا شود. کل این سامانه تلاشی است برای بازسازی وتقلید از رحم مادر تا به کودکان زود متولد شده شانس ساختن ریه ودیگر اعضایشان را بدهد. دکتر « امیلی پاتریج» از دانشمندان این بیمارستان می‌گوید:« سن چالش برانگیزی که ما سعی می‌کنیم آن‌را پوشش دهیم 23 تا 24 هفته‌ای است که بچه‌های تازه به دنیا آمده باید با زندگی در محیط بیرون وخشک خود بگیرند وهوا تنفس کنند، در حالی که قائدتا نباید چنین اتفاقی بیفتد».برای بچه‌هایی که زیر این سن به دنیا می‌آیند شانس زنده ماندن تقریبا صفر است و در 23 هفته‌ای شانس زنده ماندن 15 درصد، در 24 هفته‌ای 55 درصد و در 25هفته‌ای تقریبا 80 درصد است. بچه بره‌های استفاده شده در این ازمایش سنی معدل 23 هفته‌ای داشته‌اند به نظر می‌رسد به طور طبیعی در کیسه‌هایشان رشد کرده‌اند. آن‌ها چشمشان را باز کرده‌اند و مو بر بدنشان روییده و به نظر می‌رسد در خانه پلاستکی‌شان راحت هستند. بعد از 28روز زمانی که ریه این بره‌ها به اندازه کافی رشد کرد آن‌ها برای تنفس هوا از درون کیسه بیرون آورده شدند.
با این حال هنوز چالش‌هایی در مورد این موضوع وجود دارد، مثلا این‌که این کیسه کاملا آب‌بندی باشد، یا به طور دقیق استریل شده باشد. همچنین علاوه بر مواد غذایی و اکسیژن مسئله هورمون‌های مورد نیاز برای رشد جنین مطرح است. این مسائل ممکن است آزمایش‌های انسانی این رحم را با تاخیرمواجه کند.
علی رنجبران
No tags for this post.