یک گونه انسان حیرت انگیز

اما برگر و همکارانش در تعیین سن Homo naledi نالدی دچار مشکل شدند. بدون این بخش از اطلاعات بیشتر محققان دیگر معتقد بودند که ارزش واقعی این کشف در جهت فهم فرگشت انسان نامشخص است. حدس وگمان‌ها هم دامنه وسیعی داشت و از 2 میلیون تا 100 هزار سال متفاوت بود.

بازسازی چهره هومو نالدی

اما برگر و تیمش اخیرا راهی برای تعیین سن این فسیل یافتند و برگر در یک مصاحبه با نشنال جئوگرافیک گفت که  H. naledi سنی بین 300 تا 200 هزار سال دارد. «کریس استرینگر» از موزه تاریخ طبیعی لندن می‌گوید:« این سن کم برای گونه‌ای که برخی ویژگی‌های ابتدایی مثل ابعاد مغز، انگشتان خمیده، حالت شانه تنه و مفاصل ران شبیه فسیل‌های 2 میلیون ساله را دارد بسیار حیرت‌انگیز است».

اما حالا و قبل از انتشار کامل نتایج مطالعه جدید، وبا روشن شدن این سن و سال می‌توان به برخی از دلایل اهمیت این موضوع اشاره کرد. نخستین مسئله این است، که گویا برگر و همکارانش اتاقک دیگری در غار یافته‌اند، که پر از استخوان‌های H. naledi بوده است. احتمالا این استخوان‌های جدید به آن‌ها در تعیین سن فسیل‌ها با استفاده از روش‌های موجود کمک کرده است. اگر سن اعام شده دقیق باشد به این معنی است که این کشف بسیار مهمی است، اما چرا؟

مقایسه حجم و یژگی های ظاهری جمجه هومو نالدی یا انسان فلورسی، هومو ارکتوس و هومو هابیلیس

نخستین اجداد انسان ریخت ما چیزی حدود 7 میلیون سال قبل زندگی می‌کردند. نخستین گونه‌های که اندکی شبیه انسان‌ها مدرن بوده چیزی حدود 2 تا 3 میلیون سال قبل ظاهر شده است. گونه خود ما یا Homo sapiens حدود 200 هزار سال قبل برای نخستین بار فرگشت یافت است. بنابراین اگر H. naledi بین 300 تا 200 هزار سال قبل می‌زیسته به این معنی است که این گونه‌ای از انسان با برخی ویژگی‌های به شدت ابتدایی و بدوی بوده است. این که این گونه با این مغز کوچک تا همین اواخر زنده مانده است موضوع بسیار عجیبی است. حتی احتمال دارد که نخستین اعضای گونه خود ما یا Homo sapiens  به این موجود برخورده باشند و این حدس و گمان را که انقراض آن به ما مربوط است تقویت کند.

اما جایگاه این موجود در درخت فرگشتی انسان کماکان بحث بر انگیز باقی می‌ماند، برخی ممکن است بگویند که این موجودبا توجه به سن و سال و ویژگی‌هایش اصلا به درخت خانوادگی انسان تعلق ندارد و در شاخه دیگری فرگشت یافته است. اما این احتمال هم وجود دارد، که این موجود جایی در همان اوائل فرگشت تبار انسان به وجود آمده و سپس برای صدها هزار سال بدون تغییر زندگی کرده است.

مجموعه استخوان های کشف شده در کاوش نخستین

مثال دیگری از این پدیده را می‌توان در داستان گونه دیگری به نام Homo floresiensis جست که ظاهرا بسیار ابتدایی است، اما تا همین اواخر و 50 هزار سال قبل هم در جزیره‌ای دور افتاده زندگی می‌کرده است. بنابراین ما هنوز چیز زیادی نمی‌دانیم و ممکن است نتایج جدید و یا کشفیات دیگر به فهم واقعی وجود H. naledi  کمک کند. 

علی رنجبران