کشف سیستم شماره گذاری در استادیوم باستانی روم
سینا پرس : این کشف جدید در پی عملیات تمییز کردن و زدودن لایه های دوده و رسوباتی که هزاران سال بر روی این دیواره ها شکل گرفته بود ، به دست آمد . بر اساس این کشف جدید ، بخش های مختلف این سالن آمفی تئاتر و استادیوم سرباز رومی به قسمت های مجزائی تقسیم شده بود و احتمالا بازدیدکنندگان و تماشاچیان بر اساس طبقه اجتماعی و مقام خود در بخش های مجزائی مستقر می شدند .
در همین زمینه روزلا رئا Rossella Rea مسئول ارشد این عملیات مرمتی اعلام کرد : این استادیوم دقیقا مشابه استادیوم های امروزی دارای شماره صندلی بوده و هر بخش به صورت مجزا تقسیم شده و تماشاچیان در همان ابتدا بر اساس شماره خود از دروازه های مربوطه وارد استادیوم شده و در محل مورد نظر مستقر می شدند . این یک کشف استثنائی است . البته به نظر می رسد شماره صندلی ها باقی نمانده باشد ولی بررسی های مرتبط با این موضوع ادامه دارد .
سالن آمفی تئاتر یا استادیوم ورزشی کولوسیوم در مرکز شهر روم در کشور ایتالیا از بناهای تاریخی این کشور است . این بنا که شکلی بیضی مانند داشته ، معماری و مهندسی ویژه روم را در آن زمان به نمایش می گذارد که در نوع خود بسیار مهم و با ارزش است .
در زمان امپراتوری روم به سرگرمی ها و تفریحات مردم و به ویژه اشراف زادگان بسیار اهمیت داده می شد و این بنا تنها به همین منظور ساخته شده است . ساخت این بنا در سال 72 میلادی در زمان حکومت امپراتور وسپاسیان آغاز شد و در سال 80 میلادی در زمان حکومت امپراتور تیتوس به پایان رسید در حالی که برخی کارهای تکلمیلی آن در زمان حکومت دومیتین (بین سال های 81 تا 96 میلادی) انجام گرفت.
تماشاخانه یا آمفی تئاتر تاریخی روم ظرفیت 50 هزار تماشاگر را داشته است به طوری که صندلی ها دور تا دور صحنه نمایش به شکل دایره وار و یک حول مرکز قرار گرفته بودند و این مکان برای موارد زیر مورد استفاده قرار می گرفت : نمایش های گوناگونی از نبرد و مسابقه بین گلادیاتورها ، جنگ های نمایشی مابین دریاداران ، اعدام ، شکار جانوران وحشی و نمایش های درام افسانه های کلاسیک .
در ابتدا کابری این بنا برای خانه سازی ، کارگاه و در دست بزرگان مذهبی بوده است و پس از آن در ابتدای قرون وسطی برای سرگرمی مردم و به ویژه امپراتوران و اشراف زادگان روم به کار گرفته شد . این آمفی تئاتر به عنوان نخستین تماشاخانه همیشگی و ماندگار در روم ساخته شده است .
این بنا هنوز با همه ناملایماتی که از طبیعت و انسان دید پابرجا مانده است و آسیب های زمین لرزه های سخت و ویرانگر و حتی دزدیده شدن سنگ های آن توسط افراد مختلف را تحمل کرده تا هنوز در سده 21 میلادی نمادی از امپراتوری روم باشد و شکوه آن دوره را نمایش دهد.
پلان این تماشاخانه دارای طرح بیضی بوده که 189 متر طول و 156 متر پهنا دارد و مساحت آن بالغ به 6 هکتار (24 هزار متر مربع) می شود. محیط بنا در اصل 545 متر بوده است . بلندای دیواره های بنا از بیرون 48 متر است .
در ساخت بنا از مواد ترکیبی ساختمانی استفاده شده است به طوری که برای ستون ها و تاق ها از سنگ آهک و برای دیوارهای طبقه های زیرین از سنگ خاص به نام توفا استفاده شده و پی بنا از ساروج ساخته شده است .
No tags for this post.
