بهبود ارزیابی تأثیرات زیست محیطی
ارزیابی چرخه عمر (Life-cycle) یک روش سیستماتیک برای تعیین تأثیرات بالقوه زیست محیطی یک محصول است. نتایج بدست آمده از این ارزیابی ها اغلب، اطلاعاتی در مورد طراحی محصول، انتخاب مواد و استراتژی های منابع در اختیار شرکت ها قرار می دهند.
باید این نکته را مدنظر داشت که ارزیابی ناقص یا نادرست می تواند منجر به تصمیم گیری های خوب، اما در عین حال مخرب محیط زیست شود.
گروهی از محققان دانشگاه های استنفورد و مینه سوتا در طرح مشترکی موسوم به پروژه سرمایه طبیعی (Natural Capital Project) به همراه محققان مرکز تضمین زیست محیطی و ایمنی یونیلور (Unilever)، روش ارزیابی جدیدی برای بررسی دقیق تر تأثیرات تولید محصولات کشاورزی توسعه داده اند.
این روش که به اختصار LUCI-LCA نام دارد، به محققان یا شرکت ها کمک می کند تا پیش بینی دقیق تری از تأثیرات یافتن منابع یا اجرای طرح های جدید (کشاورزی) داشته باشند.
روش جدید، از طریق ارزیابی تأثیرات زیست محیطی بالقوه دو محصول بیوپلاستیک که از نیشکر تولیدی در برزیل یا آمریکا تهیه می شوند، مورد بررسی قرار گرفت. رویکرد محققان که شامل داده های دقیق تر در مورد ترکیبات منطقه ای زمین بود، به نتایج متفاوتی در مورد اینکه کدام گزینه از سازگاری بیشتری با محیط زیست برخوردار است، منتهی شد.
گرچن دیلی، استاد زیست شناسی دانشگاه استنفورد و نویسنده ارشد این مطالعه تأکید کرد: هنگامی که در مورد چگونگی متعادل سازی فعالیت های انسانی با شرایط زمین فکر می کنیم، درمی یابیم که شرکت ها، نقش عمده ای در جداسازی رشد اقتصادی از تأثیرات زیست محیطی ایفا می کنند.
نتایج این دستاورد در شماره اخیر Nature Communications منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: eurekalert
No tags for this post.