سینا پرس: انتقال آب یا سایر منابع مورد نیاز انسان به فضا، نیازمند صرف مقدار زیادی هزینه و سوخت است. بر روی سطح ماه، مریخ و نیز سیارک های مختلف، آب وجود دارد. حتی میتوان اکسیژن و سوخت مورد نیاز را نیز با اندکی کار بر روی این محیط ها یافت. همچنین منابع دیگری همچون برخی از فلزات و عناصر دیگر نیز در این نواحی یافت می شود. به همین دلیل ناسا به فکر تامین این نیازمندی های در همان محیط های فضایی افتاده است.
مشکل اصلی در این میان، دشواری یافتن این منابع توسط انسان است و شاید ساده ترین راه، استفاده از رباتها باشد. به همین منظور است که ناسا «رقابت ربات های منبع یاب» را به صورت سالیانه در سطح دانشگاهی برگزار می کند تا کارشناسان بتوانند نوآوری های خود را در زمینه کاوش در محیط های شبیه به مریخ به نمایش در آورند.
تلاش برای ساخت ربات های منبع یاب تنها به دانشگاه ها محدود نمی شود و حتی چند شرکت خصوصی نیز بر روی ربات هایی فضایی برای پیداکردن منابع کار می کنند. این رباتها باید بتوانند منابع مختلفی همچون آب، یخ، مواد معدنی، فلزات، برخی گازها و مواد مختلف دیگری را بیابند. با اینکه عملیات استخراج این منابع کار دشواری است، اما شاید یافتن این منابع به مراتب دشوارتر باشد.
با اینکه با استفاد از شیوه هایی نظیر تصویربرداری چندطیفی از ارتفاع بالا بتوانیم محل تقریبی قرارگیری این منابع را بیابیم، اما یافتن محل دقیق آنها و نیز بهترین موقعیت برای آغاز عملیات استخراج به مراتب دشوارتر باشد. به همین دلیل کارشناسان ناسا به این فکر افتادند که یکی از بهترین موجودات زنده زمین که این کار را به خوبی به انجام می رساند الگوبرداری کنند. این موجود چیزی نیست جز مورچه!
مورچه ها با همکاری یکدیگر می توانند منابع مورد نیاز خود را بر روی زمین بیابند. به همین دلیل، نسل جدید از رباتها توسط ناسا در حال طراحی است که همگی ساختار سخت افزاری ساده و مشابهی دارند و از الگویی واحد برای کاوش برای یافتن منابع استفاده می کنند. این رباتها به صورت دسته جمعی به کاوش برای یافتن منابع در ناحیه ای گسترده می پردازند و وقتی یکی از آنها توانست منبعی را بیابد، به سایر ربات ها اطلاع می دهد تا همگی بر روی آن منطقه متمرکز شوند.
استفاده از انبوهی از ربات های ارزان قیمت و با کارکرد ساده، چندین مزیت اصلی دارد. مزیت اول اینکه هزینه این شیوه برای یافتن منابع به مراتب کمتر از شیوه فعلی ارسال غذا، آب و … به فضا است. دوم اینکه در صورت آسیب دیدن یکی از ربات ها، عملیات کاوش متوقف نشده و همچنان ادامه می یابد.
ناسا قصد دارد در گام بعدی، ربات هایی با توانایی استخراج منابع را به این لشگر ربات های منبع یاب بیافزاید تا به این ترتیب فرآیند استخراج مواد مورد نیاز در محیط های فضایی کامل شود.
منبع : discovery