گلاب آدینه گفت: دولت و شهرداری که مالیات و پول می‌گیرند باید سرویس هم بدهید، پس خدماتتان در تهرانی که روزی صد و اندی نمایش روی صحنه می‌رود کجاست؟ عدد مالیات خیلی سنگین است، بخشی از این را به خود تئاتر برگردانید.
به گزارش خبرگزاری سینا، نمایش «نمایش جشنواره الفبا» به کارگردانی گلاب آدینه، نویسندگی افشین هاشمی و تهیه کنندگی شبیر پرستار تا دهم بهمن ماه در تماشاخانه ملک اجرا شد. گلاب آدینه پس از دو سال وقفه در کار تئاتر این نمایش را به روی صحنه برد و حال ناگفته‌های زیادی از اجرای تئاتر و چالش‌های آن مطرح کرده است. او در ابتدا گفت: اول بگویم که من از مخاطبان تئاتر هستم و همیشه در حال تئاتر دیدنم. اگر به سایت‌های فروش بلیت مراجعه کنیم می‌بینیم که شبانه بیش از صد نمایش در تهران روی صحنه می‌رود، هر چند شاید این آمار کیفیت را به قدری پایین بیاورد، اما به هرحال از بین همین کارها، آثار با کیفیت هم وجود دارد.
من آرزو دارم که روزی پانصد نمایش در تهران و دیگر شهر‌ها روی صحنه برود، آنقدر که تماشاگران تئاتر میلیونی شوند تا نگاه مسئولان هم تصحیح شود و اینطور نباشد که بود و نبود تئاتر برایشان وسط این بازار آشفته و شلوغ فرقی نکند و بودجه‌هایی که به هنر تئاتر اختصاص می‌دهند، سوزنی در انبار کاه باشد.
واقعا این گریه دار و گروتسک است و از شدت وحشتناکی انسان می‌خندد که چقدر بودجه برای گروه‌ها و آموزش و همه چیز در نظر گرفته می‌شود؟ قطعا صفر. سایر نهاد‌ها و دستگاه‌ها هم غباری در عرصه تئاتر هزینه نمی‌کنند، بنابراین هنرمندان با چنگ و دندان خود را نگه داشته‌اند، عد‌ه‌ای هم دراین ملغمه تصمیم گرفتند که از بازیگران و خوانندگان چهره برای فروش بیشتر استفاده کنند، این هم نکته مثبت دارد و هم منفی. اما منفی آن این است که به هرحال تغییر سلیقه ممکن است ایجاد شود و منفعتش هم این است که آدم‌های جدیدی به واسطه این افراد شناخته شده به تئاتر می آیند و با مقوله تئاتر آشنا می‌شوند.
از شرایط تهیه کنندگی تئاتر برایمان بگویید؟ آیا به هزینه‌هایش می‌صرفد؟
یک تعداد دوستان هستند که در این عرصه کار می‌کنند، یک عده هم به هوای پول در آوردن به این کار می‌پردازند که اسم و رسمی به هم بزنند و سرمایه‌ای کسب کنند، این آفت‌ها هم هست، اما تهیه کنندگی در تئاتر هیچ شناسه و هویت خاصی از سوی مرکز هنر‌های نمایشی و خانه تئاتر ندارد، حال تصمیماتی مطرح شده که صنف مجری طرح در خانه تئاتر تعریف شود.
خانم آدینه نظر شما درباره تهیه کنندگی در تئاتر چیست؟
قدیم چیزی به اسم تهیه کنندگی تئاتر نبود، اعضای گروه پول می‌گذاشتند و بعد هم سودش را با هم قسمت می‌کردند، آقای نصیریان رییس اداره تئاتر بود، سال ۵۶ که اداره تئاتر بودجه می‌داد و کارگردان هم آن را با دیگران قسمت می‌کرد، پس تهیه کنندگی تئاتر امر تاریخ داری مثل سینما نیست، به مرور ایجاد شد، منتها هنوز تثبیت مقامی نشده است.