برای تشخیص یک عفونت ویروسی مانند اچآیوی، آزمایش نیاز به این دارد که ویروس یا آنتیبادی جنگنده با آن را در بدن فرد پیدا کند. از آنجا که آنتیبادی به طور خاص برای غلبه بر هدفی با ساختار تکمولکولی (آنتیژن) تولید شده است، میتواند بهطور مؤثر شناسایی شود. مشکل اینجا است که واکنش سیستم ایمنی در مقابل ویروس، زمان زیادی نیاز دارد تا به سطح قابل تشخیص برسد. در حالی که جستجوی خود ویروس (از طریق آنتیژنی که بدن به آن واکنش نشان میدهد یا RNA ویروس) میتواند سریعتر انجام شود؛ اما این روشها طولانی و گرانقیمت هستند.
بهطور کلی، سریعترین زمان با روشهای فعلی برای تشخیص ایدز، یک ماه پس از ابتلا به عفونت است. اینجا است که تراشهی جدید CSIC از راه میرسد. در راهکار جدید، از نانوذرات طلا برای هدفگیری آنتیژنهای ویروسی که به نام p24 شناخته شدهاند، استفاده میشود. p24 یکی از اجزای اصلی دهندهی کپسید (پوشش پروتئینی اطراف ویروس) است. بیش از ۲۰۰۰ نوع p24 در مورد ویروسهای HIV شناخته شده است که همین موضوع تشخیص آنها را سادهتر میکند.
p24 همان پروتئینی است که در نسل چهارم آزمایشهای مربوط به ایدز تشخیص داده شد؛ اما این ماده تا چند هفته پس از شیوع عفونت خود را نشان نمیدهد. تراشهی CSIC میتواند ذرات ویروس را در کمتر از ۷ روز تشخیص دهد. در این شرایط، غلظت عفونت ۱۰۰ هزار برابر کمتر از حالتهای قبل است. ضمن اینکه این روش بسیار سریعتر است؛ بهطوری که این تست میتواند نتایج را در ۴۵ دقیقه ارائه دهد.
تشخیص زودهنگام کمک میکند که مرگ و میر ناشی از این بیماری هم کمتر شود. درمان بهموقع HIV باعث میشود مبتلایان به این بیماری با مصرف این دارو روندی رو به بهبود طی کنند. در حال حاضر این امیدواری وجود دارد که روش تشخیص CSIC بتواند ظرف پنج سال آینده، مورد تأیید سازمان FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا) قرار بگیرد. بخشی از این فرایند شامل آزمایش روی نمونههای بالینی بیماران واقعی است. این گروه امیدوار است این تراشه در مقیاس جهانی مورد استفاده قرار گیرد و زودتر از گذشته عفونت HIV را تشخیص دهد.