یک فعال حوزه گردشگری و مستندساز و فیلمساز در حوزه سفر و گردشگری بر این باور است با بهبود امنیت روانی و اجتماعی، آگاهی‌بخشی، فراهم کردن زیرساخت‌های ایمن، ارتباط بیشتر با دنیا و ارائه خدمات شفاف می‌توان تجربه‌ای امن برای گردشگران به‌وجود آورد و به رشد صنعت گردشگری کمک کرد.
زهره نیلی: جشنواره‌ها در همه جای دنیا، یکی از مهم‌ترین فرصت‌ها برای جذب گردشگرند و می‌توانند به توسعه پایدار صنعت گردشگری کمک کنند. رویدادهای مختلف فرهنگی چون جشنواره‌های موسیقی، فیلم، هنر و آیین‌های سنتی، افراد زیادی را از سراسر جهان به سوی خود می‌کشانند. از سوی دیگر این برنامه‌ها، نقش مهمی در حفظ و معرفی میراث فرهنگی دارند و سبب می‌شوند تا گردشگران با سبک زندگی، موسیقی، غذا و آداب و رسوم یک منطقه آشنا شوند. برای مثال، کارناوال ریو دو ژانیرو، یکی از مشهورترین جشنواره‌های جهان است که هر ساله گردشگران بسیاری را از سرتاسر دنیا به سمت برزیل می‌کشاند.
به جز جشنواره‌هایی که برای مخاطب عام در نظر گرفته شده در کشورهای مختلف دنیا یک‌سری برنامه‌ها و رویدادهای تخصصی هم برای افراد، شرکت‌ها و متخصصان هر حوزه در نظر گرفته شده تا آخرین دستاوردها، نوآوری‌ها و خدمات خود را معرفی کنند. مجید عرفانیان، فعال حوزه گردشگری و مستندساز و فیلمساز در حوزه سفر و گردشگری در گفت‌وگو با خبرگزاری سینا به این نمایشگاه‌ها اشاره و بیان می‌کند: وقتی درباره نمایشگاه‌های گردشگری یا رویدادهای نمایشگاهی صحبت می‌کنیم، بیشتر به دنبال جذب جامعه متخصص هستیم. برای مثال، فعالان اصلی صنعت گردشگری در نمایشگاه‌های مرتبط جمع می‌شوند تا با یکدیگر ملاقات کنند و با فعالیت‌ها و اتفاقات تازه آشنا شوند و برای تورها و اتفاقات پیش‌رو برنامه‌ریزی کنند. در واقع تعداد افرادی که در این نمایشگاه‌ها شرکت می‌کنند چند هزار نفر است و این اشخاص، فعالان و بازیگران اصلی رشته خود هستند و حضورشان در آن فضا، برای دیدار و تعامل بیشتر و بهتر با هم و بستن قرارداد است.
بیشتر بخوانید:
وقتی آدم‌ها به جذب فالوور فکر می‌کنند
گردشگران خارجی دوست دارند با مناسبت‌هایی ایرانی آشنا شوند
موسیقی نواحی، ظرفیتی مغفول برای جذب گردشگر و درآمدزایی
به گفته این فعال حوزه گردشگری و مستندساز و فیلمساز در حوزه سفر و گردشگری، نمایشگاه‌های تخصصی، اغلب محلی برای رونمایی از جدیدترین محصولات، تکنولوژی‌ها و دستاوردها علمی و فرهنگی هستند و فرصتی در اختیار فعالان رشته مورد نظر می‌گذارند تا به جذب سرمایه‌گذار و توسعه بازار خود فکر کنند. برای نمونه نمایشگاه کتاب فرانکفورت، این امکان را در اختیار ناشران مختلف از کشورهای مختلف جهان می‌گذارد تا با یکدیگر آشنا شوند. نویسنده‌ها و مترجمان را بشناسند و به خرید و فروش حق کپی‌رایت کتاب‌ها بپردازند اما در کشور ما چنین فضایی برای کارهای تخصصی وجود ندارد.
عرفانیان بر این باور است در ایران نه نمایشگاهی برای مخاطبان خاص وجود دارد و نه جشنواره‌ای برای مخاطبان عام. ممکن است جشنواره‌هایی چون جشنواره موسیقی اقوام بتوانند مخاطبان داخلی را جذب کنند اما به دو دلیل برای گردشگران خارجی جذاب نیستند. یکی از این علت‌ها، عدم امنیت روانی است که موجب می‌شود هم افراد، بدودن دغدغه و نگرانی از جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی و طبیعی لذت ببرند و هم سرمایه‌گذاران با خیال آسوده به کار و سرمایه‌گذاری در مقاصد امن گردشگری بپردازند.
او، گفته‌های خود درباره ضرورت احساس امنیت روانی در ارتباط با جذب گردشگری را با یک مثال ادامه می‌دهد و می‌گوید: تصور کنید به یک مهمانی دعوت شده‌اید اما شناخت چندانی از میزبان ندارید و اخباری که از آن ضیافت به گوش شما می‌رسد مبهم است و هیچ تصویر روشنی از آدم‌ها و آداب و رسوم و خلق‌وخوشان ندارید از سوی دیگر، تعامل و بده بستانی هم بین شما و میزبان وجود ندارد و اگر به مهمانی نروید، اتفاق خاصی نمی‌افتد. در این شرایط، خیلی طبیعی است که شما نرفتن را به رفتن ترجیح می‌دهید.
به گفته عرفانیان، اخباری که از ایران به گوش مردم جهان می‌رسد، احساس ناامنی را در آنها به وجود می‌آورد و تقویت می‌کند. پس بسیاری از گردشگران به خاطر این مساله به ایران سفر نمی‌کنند. از سوی دیگر تعامل چندانی بین ما و مردم جهان وجود ندارد. یعنی بده بستانی میان مهمان و میزبان نیست؛ پس کسانی هم که ممکن است از سر کنجکاوی کشور ما را به عنوان مقصد انتخاب کنند از سفر به ایران سر باز می‌زنند.
او بر این باور است که ایجاد امنیت روانی و ارتباط بیشتر و بهتر با مردم جهان، نیازمند مجموعه‌ای از اقدامات و فعالیت‌های هماهنگ از سوی دولت، بخش خصوصی، جوامع محلی و رسانه‌هاست و با بهبود امنیت اجتماعی، آگاهی‌بخشی، فراهم کردن زیرساخت‌های ایمن و ارائه خدمات شفاف می‌توان تجربه‌ای امن برای گردشگران به‌وجود آورد و به رشد صنعت گردشگری کمک کرد.