یک کارگردان تئاتر:
با وجود همه دشواری‌ها همچنان به مخاطب خود احترام می‌گذاریم
آناهیتا غنی‌زاده که این روزها مشغول اجرای نمایش «عشق که میگن چیه» است، گفت: با وجود هزینه‌های بالای ساخت یک اثر نمایشی، سعی کردیم چیزی از کیفیت کار کم نشود و مانند همیشه به تماشاگرمان احترام بگذاریم.
زهرا تقوی: این کارگردان تئاتر بعد از حدود 6 سال دوری به صحنه بازگشته و نمایش تازه خود را در سالن بوستان مرکز تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روی صحنه برده است. نمایشی که مفاهیم گوناگون عشق را برای گروه سنی بین 6 تا 11 سال به نمایش می‌گذارد. هرچند به گفته گروه اجرایی، نمایش ویژگی‌هایی دارد که مخاطبان دیگر گروه‌های سنی هم به خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کنند.
غنی‌زاده که بعد از 6 سال دوری از تئاتر، دوباره به صحنه بازگشته است، درباره دشواری‌های ساخت و اجرای تئاتر در شرایط اقتصادی فعلی به خبرگزاری سینا گفت: متاسفانه حمایت درستی انجام نمی‌شود. البته کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کمک‌هزینه‌ای به گروه‌های نمایشی پرداخت می‌کند ولی قطعا پاسخگو نیست و درآمد حاصل از فروش بلیت هم به گونه‌ای نیست که بتوانیم دیگر هزینه‌ها را پوشش بدهیم. از سوی دیگر در شرایط دشوار فعلی که همه با مسائل اقتصادی رو به روییم، نمی‌توانیم بیش از این خانواده‌ها را بابت قیمت بلیت تحت فشار بگذاریم.
او با اشاره به اینکه قیمت بلیت این نمایش 100 هزار تومان در نظر گرفته شده، افزود: یک خانواده 4 نفره برای تماشای چنین نمایشی دست‌کم باید 400 هزار تومان هزینه بلیت بپردازند. اگر از هزینه رفت و آمد یا احیانا خرید خوراکی برای کودکان هم چشم‌پوشی کنیم، باز هم رقم نسبتا بالایی است. بنابراین افزایش قیمت بلیت، قطعا ما را با ریزش تماشاگر مواجه خواهد کرد.
این کارگردان افزود: با این وصف، تنها دلخوشی‌مان حمایت نهادها، سازمان‌ها یا ارگان‌ها و حتی بخش خصوصی است. از یک سو از خوبی و تاثیرگذاری تئاتر می‌گوییم ولی از سوی دیگر این هنر از حمایت‌های کافی برخوردار نیست و گروهی که به دلیل تنگناهای اقتصادی نتواند برای کار خود هزینه کند، قطعا کیفیت کارش پایین می‌آید و در شرایط فعلی، نمی‌توان از آغاز کار، به مسائل اقتصادی هم فکر نکرد. بنابراین نیازمند حمایت درست و اصولی از سوی متولیان هستیم چون با این شرایط قطعا در چالش خواهیم بود.
غنی‌زاده که برای اجرای نمایش به ناچار مبلغی را قرض گرفته است، افزود: برای آماده‌سازی نمایش ناچار شدم مبلغی قرض کنم تا کار به اجرا برسد. نمایش ما با ترکیبی از عروسک و بازیگر روی صحنه می‌رود. ضمن اینکه نمی‌خواستم از کیفیت دکور، لباس یا عروسک‌ها چیزی کم بگذارم. بنابراین هزینه کار به ناچار بالا رفت. از سوی دیگر به دلیل پروسه اداری کانون، هنوز موفق به دریافت کمک هزینه نشده‌ایم این در حالی است که اجرای ما از نهم بهمن ماه روی صحنه رفته است. به هر حال طبق رویه مرسوم، پیش از شروع اجرا، امکان دریافت کمک‌هزینه از سوی گروه اجرایی وجود ندارد و قطعا برای این امر دلایلی دارند اما در هر حال، از منظر گروه که به ماجرا بنگریم، نوعی فشار محسوب می‌شود که بر همه چیز اثر می‌گذارد.
این هنرمند با تاکید بر اینکه تئاتر همواره نیازمند حمایت بوده و هست، افزود: این دغدغه همیشگی گروه‌های نمایشی است. متاسفانه همواره و در مقاطع گوناگون به دلیل نبود حمایت کافی، مهجور واقع می‌شویم.
غنی‌زاده با ابراز تاسف از نرخ بالای رشد تورم و افزایش قیمت دلار که بر همه وجوه زندگی‌مان تاثیر می‌گذارد، ادامه داد: وقتی قیمت دلار به 100 هزار تومان می‌رسد، تکلیف دستمزدها چه می‌شود. هرچند همه عزیزان در گروه نمایشی ما درک بالایی از وضعیت عمومی تئاتر دارند و همه از رزومه هنری قابل قبولی برخوردارند، اما هیچ یک از ما به هنگام خرید کردن، نمی‌توانیم رزومه هنری خود را به فروشنده ارایه کنیم. او در برابر هر کالایی از ما پول می‌خواهد. بنابراین بالا رفتن قیمت یک چیز، بر همه وجوه زندگی اثرگذار است.
او ادامه داد: مجموعه این شرایط سبب می‌شود که بین اجراهای ما چندین سال فاصله بیفتد. در همین اجرا برخی از خانواده‌ها که اجراهای قبلی گروه ما را دیده بودند، می‌پرسیدند که چرا بین این اجراها این چنین فاصله افتاده و کار بعدی گروه ما چه زمانی روی صحنه خواهد رفت. در حالیکه با این شرایط نمی‌توانم تصور کنم سال دیگر حتما کار جدیدی اجرا کنم.
این کارگردان با تاکید بر ضرورت ایجاد زمینه برای مشارکت بخش‌های گوناگون در ساخت و اجرای آثار نمایشی توضیح داد: افراد بسیاری علاقه‌مند به حمایت از تئاتر هستند و از امکانات مالی هم برخوردارند. ما آنان را برای مشارکت دعوت می‌کنیم ولی شکل درست‌تر این است که مجرایی مشخص برای انجام این حمایت‌ها وجود داشته باشد. اگر از سوی متولیان و مدیران هنری، زمینه‌های حرفه‌ای و قانونی درستی برای شکل‌گیری این حمایت‌ها ایجاد شود، گروه‌های نمایشی این چنین برای ساخت آثار خود با موانع و مشکلات رو به رو نمی‌شوند.
نمایش «عشق که میگن چیه؟» نوشته زهرا خسروی است که با نگاهی به کتاب «عشق که می‌گویند چیست» نوشته دیوید کالی و ترجه رضی هیرمندی نگاشته شده است.
این نمایش با بازی هدیه حاجی طاهری، بهرام بهبهانی، سوده سعدایی، فاطمه اکبری روی صحنه می‌رود و در خلاصه داستان آن آمده : افرا و خانواده اش به خانه جدیدی اسباب کشی کرده‌اند. در روز اول مدرسه جدید او باید یک تکلیف متفاوت و عجیب انجام دهد. اول یک مسئله را پیدا کند و با شیوه جالبی دنبال جواب پرسش باشد. برای افرا عشق مسئله‌ای است که توجهش به آن جلب می شود.
این اثر نمایشی هر شب ساعت ۱۸ و به مدت یک ساعت در سالن بوستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روی صحنه می‌رود.
