بدترین شهرهای جهان برای زندگی

امروزه با رشد جمعیت انسانی و روند صنعتی شدن جوامع، شاهد رشد کلان شهرها در گوشه و کنار جهان هستیم که این رشد فیزیکی شهرها لزوما به معنی توسعه یافتن نبوده و در برخی موارد در کشورهای فقیر و توسعه نیافته، صرفا به شکل تراکم انسانی در مناطق شهری دیده می شود که خود تراکم انسانی بدون وجود بسترهای شهری، عواقبی از قبیل زاغه نشینی، افزایش آمار جرم و جنایت و کاهش سطح بهداشت و رفاه و … را در پی دارد.

یکی از مواردی که به طور خاص از سوی کارشناسان مرکز مرسر به آن پرداخته می شود، بحث استانداردهای زیست محیطی و زیر ساخت های شهری است که نقش مهمی در شرایط محیطی شهرها ایفا کرده و آن ها را برای زندگی مطلوب یا غیر مطلوب می کند.

موسسه مشهور مرسر (Mercer) که سه دفتر مرکزی آن در شهرهای نیویورک؛ لندن و سنگاپور قرار دارند طی نوزده سال گذشته به طور سالانه به بررسی شرایط و رده بندی کیفیت زندگی مردم شهرهای مختلف جهان پرداخته و فهرست های مختلفی را بر اساس شرایط این شهرها منتشر می کند. در این فهرست ها می توان به مواردی همچون گران ترین ، ارزان ترین، با کیفیت ترین شهرهای جهان و …. رو به رو شد. یکی از مواردی که به طور خاص از سوی کارشناسان این مرکز به آن پرداخته می شود، بحث استانداردهای زیست محیطی و زیر ساخت های شهری است که نقش مهمی در شرایط محیطی شهرها ایفا کرده و آن ها را برای زندگی مطلوب یا غیر مطلوب می کند. در فهرست سال جاری این موسسه، شهر وین در صدر با کیفیت ترین شهرهای جهان از نظر استانداردهای زیست محیطی قرار گرفته و شهر بغداد در قعر این فهرست دیده می شود. در بین کشورهای موجود در انتهای این فهرست، عمدتا کشورهای آفریقایی، آسیائی و آمریکای لاتین دیده شده و البته لازم به ذکر است که در این رده بندی موارد متعددی از قبیل نسبت تراکم جمعیت به زیر ساخت های شهری و امنیت، سطح بهداشت، خدمات اجتماعی و آموزشی و … مورد توجه قرار داشته و برخی از شهرها که پیشتر دارای جایگاه مناسبی در فهرست بودند، به دلیل شرایط جنگی و تخریب ناشی از آن طی سال های اخیر در انتهای این فهرست قرار گرفته اند. در آخرین فهرست منتشر شده از سوی سازمان مرسر این شهرها در انتهای جدول استانداردهای زیست محیطی و زیرساخت های شهری قرار دارند: