قانونی کردن نابودی محیط‌زیست به نام اشتغال
ساعت دو بعدازظهر روز گذشته (سه‌شنبه) به‌وقت شرقی ایالات‌متحده، دانلد ترامپ درحالی‌که گروهی از کارگران بخش معدن‌های زغال‌سنگ، وزرای محیط‌زیست، انرژی، کشور، معاون اول ریاست‌جمهور و جمعی از قانون‌گذاران او را دوره کرده بودند، با امضای فرمانی اجرایی مسیر تحقق یکی از وعده‌های خود در دوران کارزار انتخاباتی‌اش را آغاز کرد.
فرمان اجرایی دیروز ترامپ یکی از عقب‌گردهای تاریخی جهان در زمینه محافظت از محیط‌زیست به شمار می‌رود. او با امضای فرمانی تحت نام و شعار تلاش برای اشتغال‌زایی و مقررات زدایی، نه‌تنها به سازمان‌های مرتبط و فعال در حوزه صدور مجوزهای زیست‌محیطی دستور داد تا با بررسی دستورالعمل‌های خود، همه قوانین و مقرراتی که باری اضافی بر دوش صنعت و تجارت می‌گذارد را منتفی کنند که چندین فرمان و دستور مهم دولت آمریکا در دوره ریاست جمهوری اوباما را لغو کرد.
دستوراتی که از آن‌ها به‌عنوان مهم‌ترین تلاش‌های این کشور برای مقابله با آثار گرمایش زمین نام‌برده می‌شود.
علاقه‌مندی ترامپ به لغو قوانین زیست‌محیطی موضوع تازه‌ای نیست. موضع او در زمینه گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی و نقش انسان در آن نیز موضوع تازه‌ای نیست. او بارها در دوران کارزار انتخاباتی‌اش علیه اجماع علمی در زمینه گرمایش زمین سخن گفته بود. او ایده رخ دادن گرمایش زمین را توهم و توطئه‌ای ساخته‌وپرداخته چینی‌ها عنوان کرده بود که باهدف اختلال در بازار اقتصادی آمریکا طراحی‌شده است.
او بعد از پیروزی نیز بر وعده خود مبنی بر حذف قوانین حفاظت از محیط‌زیست پافشاری کرد و کابینه‌ای انتخاب کرد که یکی از ضد محیط زیستی‌ترین کابینه‌های دوران معاصر به شمار می‌رود.
او که بلافاصله پس از به قدرت رسیدن در دستوری اجرایی کار ساخت خط لوله داکوتا را از سر گرفت، با انتخاب یکی از دادستان‌های ایالاتی که سابقه‌ای طولانی در شکایت و مبارزه با EPA (آژانس محیط‌زیست ایالات‌متحده) داشت به ریاست این سازمان و کاهش بودجه این سازمان به‌خصوص درزمینه داده‌های مرتبط به گرمایش زمین و همزمان تعلیق بودجه بخش نظارت بر زمین ناسا که داده‌های اقلیمی زمین را اندازه‌گیری می‌کند، عملاً شمشیر عریان دولت خود علیه محیط‌زیست را آشکار ساخت.
ترامپ که در دوران کارزار انتخاباتی خود و همچنین پس از انتخاب به ریاست جمهوری خود را یکی از قهرمان‌های معدن کاران زغال‌سنگ معرفی می‌کرد در هفته‌های اخیر و ازجمله در نشست دیروز، بارها زا فصل تازه یا از معدن کاری زغال‌سنگ سخن گفته است و از دولت قبلی به دشمن زغال باهدف بیکاری معدن کاران نام‌برده است. او از پایان دوران جنگ علیه زال سنگ خبر داده است و بارها بر مفهوم تناقض نمایی به نام زغال تمیز و پاک تأکید کرده است. گر به نظرتان این ترکیب عجیب است و با همه داده‌های علمی درباره میزان آلایندگی و بیماری‌زایی سوزاندن زغال‌سنگ تناقض دارد، به معنی این نیست که شما در دانسته‌های خود باید شک کنید. تنها معنی آن این است که شما در عصر به قدرت رسیدن انکار گرایی و پسا واقعیت زندگی می‌کنید و وارد عصر و دوران ترامپ شده‌اید. دورانی که به نظر می‌رسد توانایی آن را دارد که فراتر زا مرزهای آمریکا و در سایر کشورهای جهان نیز سلطه خود را توسعه دهد.
در این فرمان اجرایی ترامپ پنج دستورالعمل اجرایی دولت قبلی برای محافظت از زمین و مقابله با گرمایش زمین را لغو کرده است. این چهار دستور به شرح زیر است:
- دستور اجرایی شماره 13653 اوباما امضاشده در اول نوامبر 2013 باهدف آماده‌سازی ایالات‌متحده را برای مواجهه با اثرات تغییرات اقلیم.
- دستور تعیین و افزایش سطح استانداردهای مرتبط به آلودگی‌های کربنی، مصوب 25 ژوئن 2013
- دستور کاهش اعمال فشار بر منابع طبیعی که در اثر توسعه اتفاق می‌افتد و تشویق سرمایه‌گذاری‌های خصوصی برای کاهش این تأثیر
- دستور مورخ 21 سپتامبر 2016 دولت مبنی بر ارزیابی تغییرات اقلیم و امنیت ملی
همچنین همه نهادهای مرتبط موظف شده‌اند قوانین و مقررات و ضمیمه‌های محیط زیستی پروژه‌های صنعتی و تجاری که ممکن است فرآیند اشتغال‌زایی یا سودآوری این نهادها را با چالش مواجه می‌کند، تغییر داده و از بین ببرند.
همچنین در این دستور ضمن اشاره به اهمیت انرژی‌های جایگزین تأکید شده است سرمایه‌گذاری در این حوزه نباید مانع برداشت از همه منابع انرژی آمریکا ازجمله زغال‌سنگ، گاز، نفت، استخراج گاز به روش شکاف زنی (فرکینگ) و … شود.
این روند به‌طورجدی ایالات‌متحده را در تحقق تعهداتش بر مبنای پیمان پاریس با چالش مواجه می‌کند. به همین دلیل هم بسیاری عملاً اجرای این دستور را به معنی آغاز فرآیند خروج آمریکا از پیمان پاریس ارزیابی می‌کنند.
ساعاتی پیش، شان اسپایسر، سخنگوی کاخ سفید در پاسخ به این پرسش که آیا آمریکا از این پیمان زیست‌محیطی خارج می‌شود گفت در حال حاضر پاسخی برای پرسش ندارد اما کارگروه‌های کاخ سفید در حال بررسی مواجهه دولت با پیمان پاریس هستند. به زبان دیگر کاخ سفید به‌طورجدی گزینه خروج رسمی از این پیمان را در دست بررسی دارد.
یکی از نکات قابل‌توجه در کارزار رسانه‌ای دولت ترامپ برای توجیه این دستورات توجه ویژه بر کارگران صنایع استخراج زغال‌سنگ است.
او این گروه را به نمادی از فراموشی طبقه کارگر تبدیل کرده است و به‌طور مکرر از آغاز دوران اوج زغال‌سنگ و رونق بازار معدن زغال‌سنگ سخن گفته است.
این در شرایطی است که در سال 2015 سهم زغال‌سنگ در تولید الکتریسیته در ایالات‌متحده 33 درصد بوده است اما باوجود سهم یک سومی زغال سنج تعداد کل مشاغل مرتبط با زغال‌سنگ در امریکا شامل شغل‌های معدن‌کاوی زیرسطحی و شغل‌های سطح زمین در کل این کشور 80 هزار مورد است. این در حالی است که تنها دریکی از شرکت‌های وابسته به صنایع خورشیدی (سولار سیتی) در همان سال 173 هزار شغل ایجادشده و فعال بوده است و رشد فرصت‌های شغلی در انرژی‌های جایگزین و به‌خصوص انرژی خورشیدی با شیب تندی در حال افزایش است.
بدین ترتیب از دید اقتصادی نیز سرمایه‌گذاری بر روی انرژی‌های جایگزین و پاک می‌تواند نه‌تنها شغل‌های بیشتری را تولید کند که هزینه‌های جنبی کمتری داشته باشد. هزینه‌هایی که نه‌تنها در بخش مقابله با اثرات اجتناب‌ناپذیر تغییرات اقلیمی و آلودن منابع آب‌وخاک بروز می‌کند که در بخش هزینه‌های درمانی کارگران معدن‌های زغال‌سنگ نیز به‌طور کوتاه‌مدت خود را نشان خواهد داد.
دولت ترامپ در حالی ماه‌های آغازین دولت خود را پیش می‌برد که در فضایی آشفته و آشوبناک هر بحرانی را با بحرانی دیگر پشت سر می‌گذارد و در این میان علم، واقعیت و محیط‌زیست است که هزینه بالایی را برای نسل‌های طولانی خواهد پرداخت.
–
پوریا ناظمی
No tags for this post.
