چارچوب Basel III مجموعه جدیدی از مقررات بانکی بین المللی است که پس از بحران مالی 08-2007 پیشنهاد شد. هدف از ارائه مقررات بازل، کمک به کاهش خطر شوک های سیستمی در بخش مالی و پیشگیری از بروز بحران های مالی آتی است. اما نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد، مقررات بازل از اثربخشی لازم برخوردار نیست.
این مطالعه مبتنی بر مدل سیستم های مالی و اقتصاد واقعی بود. با استفاده از این مدل، محققان مجموعه ای از آزمایش های شبیه سازی انواع مختلف مقررات و تأثیرات آنها بر ریسک و انعطاف پذیری سیستم های مالی را انجام دادند.
با جایگزین شدن مقررات مختلف به جای مقررات جاری Basel III با هدف بازسازی شبکه های مالی، محققان دریافتند، مقررات جایگزین که منجر به افزایش انعطاف پذیری شبکه سیستم بانکی می شوند، از اثربخشی بالاتری برخوردار هستند. چنین روش هایی می تواند شامل مالیات معامله هوشمند مبتنی بر سطح ریسک سیستماتیک به منظور تغییر شکل توپولوژی شبکه های مالی باشد.
سباستین پولدنا، سرپرست تیم تحقیقاتی موسسه بین المللی تحلیل سیستم های کاربردی (IIASA) تأکید می کند: بحران مالی اخیر به وضوح نشان داد که یک بخش بانکی انعطاف پذیر، شرط لازم برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار محسوب می شوند.
این مطالعه همچنین اهمیت مدلسازی مبتنی بر داده ها را به عنوان ابزاری برای شناسایی عواقب ناخواسته مقررات و ارائه راه حل های جدید، مشخص کرد.
به گفته پولدنا، سیستم بانکداری بین المللی پیچیده و متصل به هم است و برای ارائه مقررات هوشمندانه و مناسب، نحوه اثرگذاری آتی مقررات بر شبکه های مالی از دیدگاه سیستماتیک باید بدقت مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند.
نتایج این مطالعه در مجله Economic Dynamics and Control منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: Phys.org
No tags for this post.