بر اساس نتایج تحقیق دردانشکده پزشکی دانشگاه لایدن در هلند، شیوع دیابت نوع 2 با سرعت زیاد در سراسر جهان در حال افزایش است. 415 میلون نفر در سال 2015 از بیماری دیابت نوع رنج برده و پیش‌بینی شده تعداد آن‌ها با یک رشد 55 درصدی به 642 میلیون نفر در سال 2020 برسد. در کشورهای با سطح بالای در آمد،92 درصد افرادی که دچار دیابت می‌شوند، دیابت نوع 2 دارند.
اما جالب توجه این‌جا است که اخیرا نشان داده شده است، که خو گرفتن بیماران دیابت نوع 2 با سرمای متوسط به مدت 10 روز حساسیت به انسولین را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد. از نظر فیزیولوژیک، قرار گرفتن در معرض سرما، بافت قهوه‌ای آدیپوز یا BAT را فعال می‌کند، که به دلیل سوزاندن مقادیر زیاد چربی برای تولید حرارات شناخته می‌شود. مطالعات قبلی نشان داده بود که افزایش حرارات بیرون تاثیر منفی روی فعالیت BAT دارد. تیم تحقیقاتی با رهبری استاد دانشکده پزشکی لایدن «پاتریک رنسن» بر همین اساس شروع به تحقیق کردند تا ببیند آیا افزایش دمای جهانی، از طریق کاهش فعالیت BAT تاثیر منفی بر سوخت و ساز گلوکوز و افزایش شیوع دیابت نوع 2 دارد یا نه. رنسن می‌گوید:« در مطالعه اخیر هدف ما ارزیابی همبستگی بین دمای بیروی و سوخت و ساز گلوکز در مقیاس کشور و جهانی بود». او ادامه می‌دهد:« ما به طور ویژه فرض کردیم، که کاهش سوخت و ساز و گلوکز و تحمل آن با افزایش دمای محیط مرتبط است». آن‌ها داده‌های مربوط به رخداد دیابت را در 50 ایالت آمریکا و سه منطقه گوام، پورتوریکو و جزایر ویرجین بین سال 1996 تا 2009 را مورد بررسی قرار دادند. همچنین داده‌های سازمان بهداشت جهانی در مورد عدم تحمل قند ناشتا و افزایش چاقی در 190کشور هم مورد بررسی قرار گرفتند. تیم تحیقاتی دریافتند که متوسط افزایش یک درجه‌ای دما باعث افزایش ابتلای 3نفر بیشتر به دیابت در هر 10 هزار نفر می‌شود. این یافته‌ها به طور ویژه نشان می‌دهد، افزایش یک درجه‌ای دمای محیط تاثیر چشمگیری در افزایش شیوع دیابت نوع 2و عدم تحمل قند دارد. به طور ویژه این عدد برای کشور آمریکا به معنای 100 هزار مبتلای بیشتر به دیابت در سال خواهد بود. همچنین این تحقیق نشان داد حضور تنها 10 روزه در محیط سردتر تاثیر چشمگیری بر بهبود سوخت وساز قند در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و افزایش حساسیت به انسولین خواهد داشت.
علی رنجبران
No tags for this post.