پژوهشگران دانشگاه پلی‌تکنیک مادرید موفق به ساخت قوی‌ترین الیاف ابریشمی در جهان شدند. برای ساخت این الیاف از روشی قدیمی استفاده شده که در قرن 19 میلادی در شهر موریکای اسپانیا مورد استفاده قرار می‌گرفت. به دلیل ویژگی های بسیار جالب این ماده ، از آن می‌توان در پزشکی استفاده کرد.
این ابریشم که به هیجولا (Hijuela) شهرت یافته نام خود را از شهری گرفته که دو قرن قبل مستحکم‌ترین ابریشم‌ها در آنجا تولید می‌شد. الیاف این ابریشم قادر است وزن بسیار زیادی را تحمل کند که از تمام ابریشم‌های ساخته شده تاکنون بیشتر است. با توجه به استحکام بالای این الیاف و همچنین خاصیت زیست‌سازگاری آن، این ماده برای استفاده در پزشکی مناسب است.
در قرن نوزدهم میلادی، منطقه هیجولا به دلیل تولید ابریشم بسیار مستحکم خود شهرت داشته است. برای ساخت این ابریشم‌ها از محلول اسیدی حاوی آب و سرکه استفاده می‌شد. این محلول موجب تغییر شکل پیله شده و در نهایت ابریشمی بسیار مستحکم بدست می‌آمد. در این پروژه نیز محققان گروه نانومواد با استفاده از همین روش اقدام به ساخت ابریشمی بسیار مستحکم کردند.
در این پروژه، پیله‌ها درون محلول اسیدی قرار گرفته و در نهایت باز می‌شود. قطر الیاف این ابریشم بیشتر از ابریشم‌های معمولی بوده در نتیجه استحکام بالاتری نیز دارند.
این پروژه بخشی از یک برنامه تحقیقاتی است که هدف از آن تولید و استفاده از زیست‌مواد مبتنی بر ابریشم در پزشکی است. ابریشم یکی از مواد زیستی دارای خواص مکانیکی بالاست. به دلیل وجود روش‌های تولید ابریشم مصنوعی، امکان بهبود خواص این نوع ابریشم وجود دارد تا از آن برای برای مهندسی بافت یا اتصال سلولی استفاده کرد.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان "Spider silk gut: Development and characterization of a novel strong spider silk fiber" در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.
این ابریشم که به هیجولا (Hijuela) شهرت یافته نام خود را از شهری گرفته که دو قرن قبل مستحکم‌ترین ابریشم‌ها در آنجا تولید می‌شد. الیاف این ابریشم قادر است وزن بسیار زیادی را تحمل کند که از تمام ابریشم‌های ساخته شده تاکنون بیشتر است. با توجه به استحکام بالای این الیاف و همچنین خاصیت زیست‌سازگاری آن، این ماده برای استفاده در پزشکی مناسب است.
در قرن نوزدهم میلادی، منطقه هیجولا به دلیل تولید ابریشم بسیار مستحکم خود شهرت داشته است. برای ساخت این ابریشم‌ها از محلول اسیدی حاوی آب و سرکه استفاده می‌شد. این محلول موجب تغییر شکل پیله شده و در نهایت ابریشمی بسیار مستحکم بدست می‌آمد. در این پروژه نیز محققان گروه نانومواد با استفاده از همین روش اقدام به ساخت ابریشمی بسیار مستحکم کردند.
در این پروژه، پیله‌ها درون محلول اسیدی قرار گرفته و در نهایت باز می‌شود. قطر الیاف این ابریشم بیشتر از ابریشم‌های معمولی بوده در نتیجه استحکام بالاتری نیز دارند.
این پروژه بخشی از یک برنامه تحقیقاتی است که هدف از آن تولید و استفاده از زیست‌مواد مبتنی بر ابریشم در پزشکی است. ابریشم یکی از مواد زیستی دارای خواص مکانیکی بالاست. به دلیل وجود روش‌های تولید ابریشم مصنوعی، امکان بهبود خواص این نوع ابریشم وجود دارد تا از آن برای برای مهندسی بافت یا اتصال سلولی استفاده کرد.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای با عنوان "Spider silk gut: Development and characterization of a novel strong spider silk fiber" در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.