نئاندرتالها پسرعموهای تکاملی ما بودند و مدتی همزمان با ما روی زمین زندگی کردند، شیوه زندگی و دلایل انقراضشان یکی از مهم‌ترین سوالات دیرینه انسان‌شناسان است. یک مطالعه جدید روی دندان‌های آن‌ها اطلاعات جدید درباره شیوه زندگی آن‌ها به دست داده است.
این مطالعه نشان داده است که یک نئاندرتال مریض پوست درخت صنوبر را می‌جویده که دارای محتویاتی مربوط به آسپرین است. همچنین ممکن است او پنیسیلین را مدت‌ها قبل از ساخت رسمی آنتی‌بیوتیک‌ها مصرف می‌کرده است. بنا بر نتایج این مطالعه که در Nature منتشر شده است، این شواهد از یک قطعه دی‌ان‌ای قدیمی که از تارتار دندان یک نئاندرتال به دست آمده است، که 40هزار سال پیش در اروپای مرکزی زندگی می‌کرده است.
میکروب و غذاهایی که درون دندان این گونه قدیمی انسان گیر کرده بود، پنجره‌ای رو به گذشته زندگی آن‌ها گشوده است. محققان یک تیم بین‌المللی با تعیین توالی دی‌ان‌ای تارتار دندان این نئاندرتال اطلاعات جدیدی درباره رژیم غذایی، سبک زندگی و سلامت این خویشاوند نزدیک ما به دست آورده‌اند. پرفسور «آلان کوپر» مدیر مرکز دی‌ان‌ای های باستانی در دانشگاه آدلاید استرالیا می‌گوید:« سبک زندگی، عادات و رژیم غذایی آن‌ها بسیار پیچیده و بسیار شبیه ما بوده است». او درباره این نئاندرتال می‌گوید:« ما نئاندرتالی را داریم که دست به خود درمانی زده است چون، احتمالا آبسه دندان یا انگل دستگاه کوارش داشته که هر دو بسیار آزار دهنده هستند. او آسپرین برای دردش می‌خورده و ما بقایای پنیسیلین را در او کشف کردیم». آبسه دندان اثرش را در استخوان فک نئاندرتال به جای گذاشته است و همین‌طور انگل دستگاه گوارش در خلال مطالعه دی‌ان‌ای شناسایی شده است.
به نظر می رسد آن‌ها دانش نسبتا خوبی از گیاهان دارویی و این‌که چطور ممکن است باعث خلاصی از درد دندان یا شکم شود، داشته‌اند. آن‌ها همچنین مدت‌ها قبل از این‌که این داروها در عصر جدید ساخته شوند، از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌کردند. کوپر می‌گوید:« استفاده از آنتی‌بیوتیک بسیار غیر منتظره است، به یاد داشته باشیم ما درحال صحبت از این کار 40 هزار سال قبل از این‌که خودمان آنتی‌بیوتیک بسازیم هستیم».
او ادامه می‌دهد:« به طور قطع یافته‌ها ما در تضاد با دیدگاه ساده‌ای است که پیش از این درباره خویشاوندان منقرض شده‌مان داشته‌ایم».
همچنین در طی این مطالعه جزئیات بیشتری درباره رژیم غذایی نئاندرتالها شناسایی شده است. نئاندرتالها کشف شده در یک غار در بلژیک گوشت‌خواران قهاری بودند که از گوشت کوسفند وحشی و کرگدن همراه با قارچ‌ها تغذیه می‌کردند. اما دیگرانی که بیشتر در جنوب و حدود اسپانیای فعلی بودند را تا حدی می‌تواند گیاه‌خوار دانست که خزه، پوست درختان و میوه کاج را استفاده می‌کردند.
شواهد دی‌ان‌ای با پشتیبانی یافته‌ها باستان‌شناسی و مطالعات رادیو اکتیو نشان می‌دهد که نئاندرتالها به اندازه خرس‌های قطبی و یا گرگ‌ها گوشت‌خوار بودند و رژیم غذاییشان شامل ماموت‌های پشمالو، آهو‌ها و کرگدن‌های پشمالو بوده است. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد آن‌ها به قارچ‌ها و برخی گیاهان هم علاقه خاصی داشتند.
محققان همچنین باکتری‌های درون دهان این موجودات را مطالعه کرده تا ببینند چطور محیط باکتریایی بدن آن‌ها در طی زمان تغییر کرده است. در این فرآیند آن‌ها ژنوم قدیمی‌ترین باکتری‌های موجود را به قدمت 48 هزار سال تعیین توالی کردند که باعث بیماری لثه می‌شده است. همچنین میزان باکتری‌های موجود در دهان این موجودات قدیمی نشان دهنده میزان فراوان گوشتی است که مصرف می‌کرده‌اند.
نئاندرتالها از حدود400 تا 40 هزار سال قبل زندگی می‌کردند. آن‌ها نزدیک‌ترین خویشاوندان ما بودند و تا زمان انقراضشان بارها با انسان مدرن تولید مثل داشتند. این موضوع به این معنا است که ژن‌ها آن‌ها هنوز در درون ما هم زندگی می‌کند.
علی رنجبران
No tags for this post.