این طرح شامل راه‌اندازی یک سپر مغناطیسی در فضا است که مریخ را از شر بادهای خورشیدی خلاص می‌کند. ناسا می‌گوید این کار باعث شکل گیری دوباره جو مریخ شده و محیط مریخ را طوری تغییر خواهد داد که آب جاری دوباره بر سطح سیاره جاری شود.
مریخ این روزها سرزمین سرد، خشک و بی حاصل است، اما نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد سیاره سرخ زمانی جو ضخیمی داشته که می‌توانسته باعث پدید آمدن اقیانوس‌های عمیق و آب جاری و احتمالا اقلیم گرم و قابل سکونتی شود. محققان تصور می‌کنند تمام این شرایط وقتی از دست رفت که میدان مغناطیسی مریخ میلیاردها سال قبل از بین رفت و در نتیجه بادهای خورشیدی جو مریخ را پراکنده کردند.
اما حالا یک شبیه‌سازی در ناسا نشان می‌دهد، که راهی وجود دارد که به صورت طبیعی جو ضخیم مریخ را به آن برگردانیم و این شامل یک انفجار اتمی، آن طور که ایلان ماسک پیشنهاد کر ده نیست. در عوض ناسا می‌گوید اگر یک میدان معناطیسی که به اندازه کافی قدرتمند باشد، به فضا پرتاب شود می‌تواند جایگزین میدان مغناطیسی خود مریخ شود و به مریخ اجازه دهد به طور طبیعی جوش را پس بگیرد. یافته‌های جدید در کارگاه دیدگاه‌های سیاره‌ای سال 2050 ارائه شده است. جیم گرین مدیر بخش دانش سیاره‌ای ناسا می‌گوید؛ پرتاب یک میدان مغناطیسی مصنوعی به فضا بین خورشید و مریخ می‌تواند سپری مغناطیسی برای سیاره سرخ در مقابل ذرات پر انرژی و تشعشعات کیهانی ایجاد کند. محققان در مقاله همراه این تحقیق و شبیه‌سازی می‌گویند:« این شرایط می‌تواند بادها و طوفان‌های مغناطیسی که باعث اختلال در جو مریخ می‌شده است، را مهار کرده و باعث افزایش فشار و دمای جو مریخ در خلال زمان شود».
با این‌حال تیم موافق است که این مفهوم ممکن است خیالی باشد. اما آن‌ها به سپر‌های مغناطیسی کوچکی اشاره می‌کنند که برای محافظت از سفینه‌ها و فضانوردان با موفقیت جلوی تشعشعات خورشیدی را می‌گیرد و استدلال می‌کنند همین تکنولوژی در ابعاد بزرگتر می‌تواند برای ایجاد یک سپر بزرگتر روی مریخ مورد استفاده قرار بگیرد. گرین در ارائه‌اش می‌گوید این طرح ممکن است حتی به لحاظ اقتصادی هم مقرون به صرفه باشد:« البته ما نیاز داریم که همیشه جهت این سپر را طوری تنظیم کنیم که باعث پراکنده شدن بادهای مغناطیسی شود».
در شبیه سازی صورت گرفته، اگر میدان مغناطیسی به درستی عمل کند، پراکنده شدن جو مریخ متوقف شده و جو مریخ تنها در عرض چند سال به نصف ضخامت و فشار جو زمین خواهد رسید. با افزایش ضخامت جو دمای مریخ به چیزی حدود 4 درجه سانتیگراد خواهد رسید که برای ذوب شدن دی‌اکسید کربن موجود در قطب شمال سیاره کافی است. در این صورت دی‌اکسید کربن همانند زمین باعث به دام افتادن حرارت شده و باعث ذوب شدن یخ‌هایی می‌شود که در مریخ تولید آب جاری و اقیانوس خواهند کرد.
در نهایت اگر همه‌چیز مطابق پیش‌بینی‌های تیم صورت گیرد، آن وقت تنها درعمرچند نسل مریخ ممکن است بتواند برخی ویژگی‌های حیات‌بخشش را پس بگیرد. تیم می داند که این طرح در حال حاضر بسیار فرضی است، اما در چند سال پیش رو بسیار جذاب و هیجان انگیزخواهد بود. حالا محققان می‌خواهند به مطالعه امکان اجرایی چنین طرحی ادامه بدهند و اگر ثابت شود که این مفهوم درست است، تمام تلقی ما از مسکونی کردن مریخ در عرصض چند سال آینده را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در این صورت جوی مانند زمین امکان پیاده کردن وسایل و تجهیزات روی سطح مریخ را آسانتر می‌کند. همچنین باعث می‌شود تا اکسیژن در جو مریخ بیشتر و بیشتر شده و این سیاره در عرض چندین نسل قابل سکونت شود.
علی رنجبران
No tags for this post.