مدیران نسبت به شرایط واقعی کسب و کارخود آگاه ترند یا کارمندانشان؟ این یکی از سوالات چالش‌برانگیزی است که در ماه جاری توسط مدیر اجرایی مرکز مدیریت ام آی تی یعنی هال گرگسون مطرح شد. طبق مقاله گرگسون که از مصاحبه با بیش از 200 مدیر ارشد بدست آمده است وضعیت و اختیارات، میان مدیران عامل و اطلاعات حیاتی که ممکن است فرضیات و استراتژی‌هایشان را به چالش بکشد، عایقی ایجاد می کند. هیچکس دوست ندارد اخبار بد را به گوش مدیر عامل برساند، بنابراین ممکن است مدیرعامل آخرین فردی باشد که این اخبار را می‌شنود.
این موضوع مشکل رایجی است اما حل نشدنی نیست. برخی از خلاق ترین مدیران جهان، راه‌هایی برای اجتناب از این تله یافته اند، اما تاکتیک های مورد نیاز زمانی کاربرد خواهند داشت که مدیران از قالب کارهای روتین خود بیرون آیند.
یک تکنیک ساده، افزایش زمان سکوت است. مدیران بجای اینکه تنها نظرات خود را به کارمندانشان القا کنند و رابطه یک‌طرفه‌ای با پرسنل داشته باشند، باید قاطعانه از ایشان سوال کنند و در عین حال باید فضایی ایجاد کنند که بازتاب عمیقی ازچالش های روبرویشان را بدست آورند. مدیران بیش از همه چیز باید "تورهای شنیدن و گوش دادن" به راه بیندازند تا نشانه های هشدار ضعیفی که ممکن است علائم ظهور تهدید یا فرصت های بعدی باشند،را تشخیص دهند.
چگونه می توانید فرهنگی را در سازمان توسعه دهید که کارمندان بتوانند در آن به راحتی نظراتشان را بیان کنند؟ والت بتینگر مدیر عامل شرکت Schwab، از مدیران خود می خواهد که "گزارشات بیرحمانه درست و صادقانه" تهیه کنند که "مشکلات اصلی" سازمان را نشان دهد، هرچند ممکن است به نفع ایشان نباشد. او همچنین از کارمندانی که مسائل و مشکلات مهم را بیان می کنند، دعوت میکند تا سری به دفتر مرکزی سازمان بزنند.
بله، شاید راحت تر باشد که در یک حباب زندگی کنیم، اما راحتی می تواند بدترین دشمن شما باشد.
مترجم: شیوا اسکندری
No tags for this post.