این دایناسور پردار همچنین بازو‌هایی شبیه بال پرندگان امروزی داشته است. محققان با استفاده از لیزر پر قدرت جزئیات نادیده‌ای از این موجود را آشکار کردند که نشان می‌دهد واقعا چه شکلی بوده است. این یافته می‌تواند اطلاعات تازه و مهمی درباره منشاء پرواز به محققان بدهد، توانایی‌ای که تصور می‌شود 150 میلیون سال قبل تکامل یافته است. « مایکل پیتمن» از دانشگاه هنگ‌کنگ می‌گوید این مطالعه نقطه عطفی در فهم ما از منشاء پرندگان است. او می‌گوید: «کاری که ما در این مطالعه انجام دادیم استفاده از لیزر برای آشکار کردن بافت نرم بدن این دایناسور بود که به همراه استخوان‌های این دایناسور پردار به اسم آنکیورنیس یا Anchiornis حفظ شده بودند».
مطالعه 9 نمونه بدن دایناسورها شکل کلی بدن این دایناسورها شبه پرنده را مشخص کرده است
محققان با استفاده از تکنیک عکس برداری لیزری محرک فلورسنت موفق شدند بافت نرم این حیوان را آشکار کنند که در طول موج نور مرئی دیده نمی‌شد. این روش عکاسی طولانی مدت از نمونه است در حالی که نمونه با نور لیزر هدف گرفته می‌شود. در این فرآیند بازتابش فلورسانس هم در عکس ثبت خواهد شد.
نمایی از بافت نرم و پرهای دایناسور پردار
دکتر «استفان بروسات» از دانشگاه ادینبورو که در این مطالعه دخیل نبوده است می‌گوید این مطالعه شواهد نفس‌گیری از این‌که این دایناسور شبه پرنده چه شکلی بوده است فراهم کرده است:« این مطالعه برای نخستین بار از تابش پر قدرت لیزر برای مشخص کردن طرح و کلیات بدن و بافت نرم دایناسورها استفاده کرده است». او ادامه می‌دهد:« این تصویر لیزری نشان داده که این دایناسور غیر پرنده بال‌هایی داشته است که به طرز شگفت‌انگیزی شبیه پرنده‌های امروزی بوده است». اسم این جانور از روی لغت یونانی آنکیورنیس به معنای «تقریبا پرنده» گرفته شده است.
این دایناسور در اواخر دوره ژوراسیک در جایی زندگی می‌کرده است، که امروز کشور چین قرار دارد، زمانی است که تصور می‌شود نخستین پرندگان واقعی در جهان پدید آمده‌اند. این موجود پرهایی سیاه با نوار‌هایی سفید و روی سرش نوعی پر نارنجی رنگ داشته است. مشخص نیست که آیا آنکیورنیس توانایی پرواز یا شناور ماندن در هوا را داشته یا نه. نتایج این تحقیق در نشریه Nature Communications منتشرشده است.
علی رنجبران
No tags for this post.