تغییرات اقلیمی، یکی از جدی‌ترین چالش‌های پیش روی بشر
گرمایش جهانی کره زمین پیامدهای اقلیمی زیادی در بسیاری از نقاط جهان داشته است که از آن جمله می‌توان به افزایش قابل توجه دما، تغییر شدت و تعدد بارش‌های سیل‌آسا، خشکسالی‌ها و طوفان‌های پرقدرت در دریاها و خشکی‌ها اشاره کرد.
آثار تغییرات اقلیمی، یکی از جدی‌ترین چالش‌های پیش روی بشر در جهان امروز است که باید در صدر توجه دولت‌ها و ملت ها قرارگیرد. در این راستا دبیرخانه دائمی کنفرانس بین‌المللی تغییراقلیم تشکیل شد و برگزاری کنفرانس سالانه تغییراقلیم در دستور کار قرار گرفت که نخستین دوره این کنفرانس با عنوان «اولین کنفرانس بین‌المللی تغییراقلیم با شعار: تغییراقلیم، مدیریت آب، نجات زمین» 9 و 10 اسفند سال 1395 باحضور رضا کیانیان، میترا حجار، دو هنرپیشه سینما و تلویزیون، امید علیزاده، دبیر کمپین یک قطره آب، صدرا محقق، روزنامه نگار، محمود رحمانی، مستندساز و سیاوش صفاریانپور، برنامه ساز علمی تلویزیون. دبیر کنفرانس، دکتر کاوه مدنی، استاد امپریال کالج لندن در وزارت نیرو برگزار شد.
سیاوش صفاریانپور، برنامه ساز علمی تلویزیون در این نشست در پاسخ این سوال که آیا برنامه علمی محیط زیستی در تلویزیون مخاطب دارد، بیان کرد: حقیقت این است که من نیز فکر می‌کردم شانس تماشا کردن برنامه‌های علمی در تلویزیون کم است اما در مواجه با مردم متوجه شدم که این طور نیست و مردم از این برنامه‌ها استقبال می‌کنند.
او درباره چگونگی بازنمایی معضلات محیط زیستی گفت: بازنمایی بحران باید صحیح باشد. این بازنمایی نه تنها در ایران بلکه در تمامی دنیا توسط رسانه‌ها انجام می‌شود. با سرو صدا کردن نمی توان کاری کرد. ما در تلویزیون سعی می‌کنیم علم را به زبان ساده به مردم بگوییم.
صفاریانپور در پاسخ به این سوال که چه رسانه‌ای می‌تواند تاثیرگذارترین رسانه محیط زیستی باشد، گفت: شبکه اجتماعی موثرترند گرچه هنوز مردم اخبار ساعت ۲ را می بینند.
او با بیان اینکه جایگاه مستندساز در همه جای دنیا در تلویزیون است، گفت: من متاسفم که مستند سهم کمی در میان برنامه‌های تلویزیونی دارد اما آنچه که من به دنبال آن هستم تبدیل محیط زیست به یک مطالبه عمومی است و ما رسانه‌ای‌ها باید به شیوه گرده افشانی برای ایجاد مطالبات عمومی گام برداریم.
در مشکلات محیط زیستی ایران تمامی دولت‌ها متهم هستند
اما میترا حجار با اشاره به مشکلات زیست محیطی در خوزستان گفت: یک ماه و نیم در خوزستان زندگی کردم و باز هم به آنجا باز خواهم گشت. گرد و غبار سیلی بود که طبیعت به گوش مسئولان زد. مسئولان باید بدانید این طور نیست که یک کاری انجام دهید و به عواقب آن فکر نکنید.
این بازیگر سینما با اشاره به مشکلات زندگی مردم در خوزستان گفت: وقتی که نبود آب به سه روز در هفته می‌رسد وضعیت بحرانی است. در خوزستان مردم وضعیت بدی دارند و بیکاری بیداد می‌کند. زنان روستایی در روستاهایی جعبه های بزرگ خرما را برای روزی ۲ هزار تومان پر می‌کنند. یک دهکده ماهی گیری که کشورهای دیگر میلیاردها برای آن خرج می‌کنند، ما خشک می‌کنیم
.
او با اشاره به نقش دولت‌ها در تخریب محیط زیست گفت: انتقادهایی به دولت از سوی جناح مقابل وارد می‌شود در حالی که مشکلات محیط زیستی ایران برای دولت یازدهم نبود و تمامی دولت‌ها متهم هستند.
حجار در پاسخ به این سوال که به نظرش «آیا به دوره آخر زمانی نزدیک شده‌ایم؟» گفت: هورالعظیم استخر آب نیست که دوباره آن را پر کنید وقتی از بین می رود سال ها طول می کشد تا دوباره اکوسیستم آن به حالت اولیه باز گردد. آخرالزمانی محیط زیست نزدیک است. اگر تعلل کنیم ممکن است سال دیگر دیر باشد.
این بازیگر سینما در رابطه با مشکل ریزگردها در ایران و سایر کشورها گفت: اگر می‌گوییم که عربستان هم با ریزگرد مواجه است باید این را هم بگوییم که عربستان کشوری مهم در تولید گندم در منطقه است که بیشترین مصرف آب را دارد. باید گفته شود که آنها هم خطا کرده‌اند.
حجار افزود: من در خوزستان بودم و ریزگرد و گرد و غبار را تجربه کرده‌ام. آنجا شما آخرالزمان را می‌بیندید.
او ادامه داد: اگرچه در مورد نیروگاه خورشیدی و اتفاقات خوب نیز اطلاع رسانی کرده‌ام اما اتفاقات بد در حوزه محیط زیست آنقدر زیاد است که نمود بیشتری دارد. امیدوارم که یک روز خبری همچون اسکار محیط زیستی داشته باشیم.
این بازیگر سینما با انتقاد از عملکرد صدا و سیما در حوزه محیط زیست گفت: به عنوان کسی که ۷- ۸ سال ممنوع‌التصویر است، تلویزیون را در خانه و زندگی‌ام ممنوع کرده‌ام.
حجار همچنین در انتقاد به عملکرد سازمان محیط زیست افزود: سازمان حفاظت محیط زیست می‌گویند که ما ارگان نظارتی هستیم. اگر یک ارگان نظارتی هستید به اسم این سازمان را به جای حفاظت محیط زیست، سازمان نظارت محیط زیست بگذارید.
وی تاکید کرد: بزرگترین اشکال سمن‌های ایران هدف است. مهم تر از هدف داشتن، مشخص کردن زمان برای رسیدن به هدف است.
این بازیگر سینما درباره برنامه‌های محیط زیستی خود در آینده خبر داد و گفت: فروردین ماه کمپین زباله در شمال ایران را آغاز خواهم کرد.
او افزود: من به عنوان یک بازیگر از وقتی وارد حوزه محیط زیست شدم با خودم فکر کردم که روی مردم عامه چه تاثیر می‌توانم بگذارم. امروز ما هزاران نفر که شبیه هم فکر می‌کنیم دور هم جمع شده‌ایم در حالی که دوست‌دار محیط زیست بودن یعنی آگاهی دادن به مردم. اگر با محیط زیست مهربان تر باشید خودتان راحت تر زندگی می‌کنیم.
او از مردم خواست مردم به کمپین ماهی_قرمز_نخرید بپیوندند و گفت: صدای محیط زیست وقتی بیشتر می‌شود قدرتمان بیشتر می‌شود. نزدیک عید است و خرید ماهی قرمز بر طبق عادت افزایش پیدا می‌کند. این درخواست امروز من از مردم است که ماهی قرمز نخرند.
امروز از آن سوی پشت بام افتاده ایم
در ادامه نیز صدرا محقق روزنامه نگار و دبیر سرویس اجتماعی روزنامه شرق در رابطه با نقش رسانه‌ها در بازتاب معضلات زیست محیطی گفت: وقتی می‌گوییم در خوزستان آب نیست این را از روی دغدغه می‌گوییم اما وقتی تیتر می شود افکار عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در خوزستان آب و برق وجود دارد اما به خاطر ریزگردها قطعی داشته است. مهم این است که بحران را چگونه بازنمایی می‌کنیم. دعوا بر سر بازنمایی این ماجرا ست. تا ۵ سال پیش در روزنامه شرق از اهمیت محیط زیست حرف می زدیم به ما می‌خندیدند. اما چون تخریب محیط زیست چهره خود را نشان داد، با ورود فعالان به عرصه، محیط زیست برای مردم مهم شد و هر چه بیشتر در مورد محیط زیست صحبت می شود، لایک گرفتن در شبکه‌های مجازی و رقابت در رسانه‌ها برای تیتر تاثیرگذار زدن شدت می‌گیرد
سازمان محیط زیست یک سازمان تعارفی است. محیط زیست یک بادکنک است که اگر بترکد دودش در چشم همه خواهد رفت.
او با بیان اینکه بحث من در مورد بازنمایی نکردن بحران نیست بلکه در چگونه بازنمایی کردن آن است، گفت: امروز از آن سوی پشت بام افتاده ایم. تلاش این است که بازنمایی واقعیت کنیم.
محقق در پاسخ به این سوال که آیا در خبررسانی سنجه‌ای وجود دارد که بتوان از طریق آن نتیجه گرفت که به هدف خود در رابطه با محیط زیست رسیده‌اید یا خیر، بیان کرد: سنجه‌ای برای این موضوع وجود ندارد ولی شاید همین فحش‌ها و لایک‌ها می‌تواند سنجه‌ای برای نتیجه تلاش‌هایمان باشد. قبلا هدف این بود که محیط زیست دعدغه باشد اما در آینده شاید طلب کردن خواسته‌های محیط زیستی از مسئولان یک هدف باشد و تحقق آن رسیدن به هدف باشد.
محققق درباره فعالیت هنرمندان در عرصه محیط زیست گفت: دوره‌ای چهره های مشهور دغدعه موضوعی را پیدا می‌کنند بعد مطلبی را می‌نویسند که خلاف نظریات علمی است و اساس محیط زیستی ندارد. بهترین کمک این است که دوستان متخصص با افراد مشهور که به مردم نزدیک‌ترند ارتباط برقرار کنند و براساس اطلاعات علمی مطالب خود را بنویسد و حرف‌های علمی و مستند به مخاطب عام برسانند.
باید در کنار صرفه جویی از وظایف سازمان‌ها یاد کنیم
محمود رحمانی، نیز در ادامه این نشست ،گفت: سالها است که فیلم‌های محیط زیستی می‌سازم مثل کارون ۳ که در آن زندگی بومیانی که از این منطقه مهاجرت کردند به نمایش درآوردم. از آنجایی که در ایذه متولد شدم یک تغییر بزرگ را شاهد بودم، یک تغییر آخرالزمانی. فیلم‌هایی مثل «مادرم بلوط» را ساختم اما به نمایش درنیامد.
این مستند ساز درباره شعارهای محیط زیستی و تاثیر آن بیان کرد: آنقدر گوش‌ها پیام محیط زیستی «در مصرف آب صرفه جویی کنید» را شنیده‌اند که نسبت به آن بی‌حس و بی‌تفاوت شده‌اند. برای همین نیاز داریم که برای جلب توجه کردن قسمتی را بزرگ‌نمایی کنیم و این بزرگ‌نمایی هزینه دارد. این که کجا و چه موقع باید بزرگ نمایی کرد نیاز به تیم فکر داریم. ما باید در کنار صرفه جویی از وظایف سازمان‌ها یاد کنیم.
رحمانی با انتقاد از علمکرد تلویزیون در پوشش اخبار گفت: تلویزیون از شبکه اجتماعی موبایل عقب تر است. مکان حفر نفت در نزدیکی هورالعظیم را تلویزیون نشان نمی‌دهد. چرا که اصلا امکان نمایش آن را ندارد چون پای منافع وسط می‌آید.
وی افزود: سازمان محیط زیست یک سازمان تعارفی است. محیط زیست یک بادکنک است که اگر بترکد دودش در چشم همه خواهد رفت.
فرهنگ سازی باید به صورت یک حرکت جمعی باشد
امید علیزاده، دبیر کمپین یک قطره آب در اولین کنفرانس بین المللی تغییر اقلیم بیان کرد: فرهنگ سازی باید به صورت یک حرکت جمعی باشد. کار سینما این است که تاثیری کلان بگذارد. نقش سلبریتی ها برای انتقال آگاهی به مردم بسیار زیاد است.
وی افزود: باورپذیری از آنجا آغاز می‌شود که تدریجی باشد. ما این حرکت را به کمپین تبدیل کردیم. اولین پوستر کمپین یک قطره آب را پشت شیشه مغازه زدیم و وزیر اتفاقی آن را دید و از ما تشکر کرد.
علیزاده در پاسخ به این سوال که آیا در قابل فعالیت محیط زیستی پولی دریافت کرده است، گفت: خیلی‌ها با چک سفید امضا از سازمان‌های بزرگ به سراغ ما آمدند اما مسئولیت اجتماعی ما به ما اجازه پذیرش آن را نمی‌داد. حتی یک برنامه تلویزیونی آمد که کمپین را بخرد و ما نپذیرفتیم. رفتند و مشابه کمپین و برنامه های ما را ساختند و معروف شد.
No tags for this post.
